Languedoc,

Naar de vorige week

28 december 2015
De kachel is vannacht uit gegaan maar we hebben nu een flink aantal takjes in huis en Emmie heeft in een paar tellen tijd de kachel weer in lichterlaaie.

29 december 2015
In de loop van de dag wordt het eindelijk een beetje helder aan de hemel en zelfs de zon gaat schijnen, Emmie pakt haar schilderspullen en gaat snel verder met het schilderen van het huisje.

*** Dan nog even dit: We gingen hier naartoe om het klimaat te proeven om te kunnen beoordelen of we hier prettiger zouden kunnen wonen dan in Nederland. In de zomer - dat weet iedereen wel - dan is het hier heerlijk warm en een behoorlijk constant klimaat waarbij de gemiddelde maximum temperaturen in juli en augustus oplopen tot zo'n 29 graden (in NL is dat zo'n 22 graden) maar hoe is het hier in de herfst, de winter en het vroege voorjaar, dat is wat we willen weten. Na precies drie weken weten we dat het weer ook nu heel constant kan zijn, als de luchtstroming zuid-oostelijk is dan kan de bewolking hier niet wegkomen en zit je dagenlang onder een wolkendek. De temperatuur is dan nog wel beter dan in NL maar buiten vertoeven is er niet bij. Jammer. Hoe zit het met die andere factor, de luchtvochtigheid, zo belangrijk voor de reumapatiënten onder ons. De luchtvochtigheidsmeter staat ook al drie weken buiten en geeft aan dat de luchtvochtigheid hier hoog is, meestal tussen de 80% en de 90% - net als in Nederland - eigenlijk iets te hoog voor een prettig gevoel voor reumapatiënten.

30 december 2015
De zon is er vandaag helemaal bij en ook nog de hele dag, wat een feest. Dit brengt mij bij ons aspect Natuur/klimaat, gisteren schreef ik er ook al over, we denken dat het klimaat hier in het voorjaar, de zomer en de vroege herfst erg prettig is, mede gelet op het grote aantal buitenlanders vooral Nederlanders dat hier een huis(je) heeft, dat doen ze vast niet om in de kou te zitten. Welke score krijgt dan het aspect klimaat van ons - over december - nou het is een vijf, geen zes, misschien denken we er in maart anders over. Wat wel een flinke plus is in de winter, dat is de tijd van zonsondergang, hier in Bedarieux gaat de zon vandaag onder om 17:17 uur, in Apeldoorn om 16:30 uur, in Trondheim - ons 'hoogste' verblijf ooit - om 14:40 uur, daarom zijn we alvast niet in Trondheim geïnteresseerd.

31 december 2015
Oudjaarsdag, regen, dikke druppels, ik word er zelfs eventjes wakker van, het blijft de hele dag regenen, dat zijn de voorspellingen. Als het even droog is gaan we toch wandelen, als we terug komen is net de houtman geweest, gisteren was het een stralende dag, geen hout gebracht, vannacht de hele nacht regenen, vandaag regen en dan brengen ze het hout, drijfnat, is dan nou typisch voor de Fransen, ik hoop van niet. Ik verwachtte een kubieke meter, als ik alles opgestapeld heb is het precies 150 x 45 x 60 cm, dus 400 liter, we zien wel hoe lang we daarmee toe kunnen, als het op is gaan we weg of naar het zuiden of naar het noorden, we zien wel. We luisteren 's middags naar de Top2000 op de radio, heerlijk die nostalgie en wat zijn het veel nummers uit onze jeugd, is dat nou toeval dat er alleen in die tijd goede muziek gemaakt werd: Hotel California, Angie van de Rolling Stones, Pastorale van Ramses en Liesbeth enz. Wat missen we de oliebollen toch, dat zijn nou wat we 'onze' dingen noemen, dingen die niet specifiek van ons zijn maar wel bij Nederland horen. Het weer is nat en blijft nat, ook morgen, jammer.

1 januari 2016
Iedereen een heel gezond en gelukkig 2016 gewenst. We hebben het oude jaar samen uitgezeten en genoten van DWDD en Herman Finkers, helaas wel zonder gasten en dat is toch anders. We hebben helemaal niets van vuurwerk gemerkt maar het kan ook zijn dat er geen vuurwerk afgestoken werd in Bedarieux of dat de wind in de verkeerde hoek stond waardoor we het niet gehoord hebben. Helaas komt de weersverwachting uit, het regent, de hele, hele dag, als het even droog lijkt te worden gaat Emmie te wandelen maar komt al snel drijfnat weer thuis. Wat extra hout op de kachel! Het gaat nu heel goed met de NL tv op de pc, er is een update gweest voor Firefox en het werkt nu prima, we hebben nog wel een naar het aftellen op de Franse tv gekeken en daar liepen ze 30 seconden voor op de NL tv maar dat komt - snappen we nu - omdat de pc 30 seconden tv buffert omdat we in het buitenland zitten.

2 januari 2016
Het is voor het eerst sinds we hier 'wonen' dat het stormt, de deuren en luiken klepperen en de bladeren vliegen door de tuin een fraai gezicht toch wel. We doen boodschappen en dankzij de goede Franse les van meeste Roosken op de ULO krijgen we ook vandaag weer precies wat we willen hebben, zelfs in de apotheek. Op de ULO had ik altijd een vier voor Frans maar op het examen - tot grote verwondering van meester Roosken - een zeven, wat een heerlijk gevoel toen, en ook nu, thuis te komen met de boodschappen die we nodig hebben.

*** Dan nog even dit: In de rubriek Voorzieningen gaat het ook over het aspect Winkels, nou daar kunnen we heel tevreden over zijn, in Bedarieux (maar ook in andere plaatsen) zijn meerdere supermarkten: Intermarché, Carrefour en Lidl, kluswinkel Bricorama en meerdere apotheken dus alles wat je wilt is er wel te koop, we waarderen dit aspect zeker met een zeven, want ja laten we eerlijk wezen, er is geen Hema, geen Blokker, geen Bruna, geen Kruidvat en geen V&D (maar die is er straks in NL misschien ook niet meer).

3 januari 2016
Het is vandaag licht bewolkt, een niet onaardige dag, gezien de voorgaande dagen. Het pas gekregen hout heb ik direct onder een afdakje gelegd om het te beschermen tegen verder nat worden door de regen maar snel droog wordt het niet. We leggen het steeds eerst op de kachel om het - als het voldoende droog is - op te kunnen stoken. 's Middags als we gewandeld hebben leggen we twee lekker droge stukken in de kachel en ze branden als een fakkel - de kachel heeft echter geen ruitje, dus dat zien we niet - als we helemaal in de schaatsmaraton zitten merkt Emmie als eerste op dat de kamer in rook gehuld is, een blok hout dat op de kachel ligt is zo heet geworden dat het is begonnen te smeulen. Vlug mik ik het naar buiten en temper de kachel een beetje, fijn dat de kachel het eindelijk eens goed doet en dan dit. Dus een beetje beter opletten in het vervolg. Eerlijk gezegd er is geen gevaar geweest, er waren geen vlammen en als we 's avonds op bed gaan temperen we de kachel volledig, precies volgens het boekje. Welterusten.

4 januari 2016
Het valt ons op dat er vandaag een grote overeenkomst is tussen het weer in NL en het weer hier, in beide situaties kun je de deur niet uit, het is koud, het waait en het is onaantrekkelijk om buiten te zijn maar daar houdt de overeenkomst dan ook mee op. Op de radio horen we dat het in NL code oranje is voor noord-oost Nederland en op de tv zien we de beelden, wat een weer, wat een barre situatie maar het gekke is dat we het weer daar op de een of andere manier wel een beetje missen. Hier is het eigenlijk alle dagen een beetje hetzelfde: bewolkt, vochtig, soms een zonnetje, soms regen, steeds zo'n 12 graden maar niet de snelle en felle weer-wisselingen zoals nu in NL, dat is uniek voor NL. Blijf veilig thuis en zet de cv een graadje hoger. Slaap lekker.

6 januari 2016
Iedereen die vandaag jarig is Gefeliciteerd. We horen en zien nog steeds bizarre weertaferelen uit NL. Vooral Drenthe - ons geliefde provincie - is vandaag aan de beurt, niet dat het in Groningen en Friesland wel ok is, auto's in de sloot, tegen de vangrail, mensen op schaatsen in de straten en boeren die hun melk niet kwijt kunnen omdat de melkauto niet kan komen vanwege de gladheid. Nee, dan in de Languedoc, niet dat wij wel buiten kunnen zitten in korte broek in de zon, nee, verre van dat maar de zon schijnt vollop en dat voelt goed. Ook het recept om eerst het kachelhout een dag op de kachel te leggen werkt goed, het brandt nu iets beter, vooral de buitenkant, persoonlijk zou ik dunnere stukken maken, dat droogt sneller en is ook beter te doseren want in deze kachel past maar één stammetje en die kan zichzelf vaak niet warm houden en dan hebben wij er dus ook niks aan.

*** Dan nog even dit: Laten we van de rubriek natuur, het aspect ongedierte eens onder de loep nemen, nou daar heb je nu helemaal geen last van, geen vliegen, geen muggen, geen mieren, geen wespen, heerlijk gewoon. Tja dan is dat hier 's zomers wel anders, dan moet je nergens iets zoets laten liggen want de mieren komen er razend snel op af, muggen verstoren je nachtrust en vliegen verstoren je dag en als je bang bent van wespen dan moet je hier niet zijn. Nee, dan mogen we in NL niet klagen over het beetje ongedierte dat we daar hebben.

8 januari 2016
Vandaag zal het de hele dag mooi weer zijn, beetje zon, beetje wolken maar droog. Van broer Hans heb ik een "Huis te koop" op Marktplaats toegestuurd gekregen, het staat in Ceilhes et Rocozels zo'n 35 km hier vandaan. Na de lunch gaan we er heen, het is een fraaie tocht langs de Orb en komen door Le Bousquet-d'Orb en Avène. Het blijkt dat het een tweeling dorp is want Rocozels ligt bijna 5 km verderop. Op zoek naar het huis doorkruisen we elke straat in Ceilhes maar ofschoon er veel leuke - ook heel veel niet leuke - huizen staan vinden we het huis uit de advertentie niet. Ik probeer nog bij het postkantoor te vragen, de post weet vaak heel veel maar het kantoor is gesloten. Wel is Ceilhes echt heel erg oud en heeft nog heel veel kenmerken van oude dorpen uit de middeleeuwen, zoals een oude fontein voor drinkwater, een wasplaats (voor de was-vrouwen) en smalle straatjes. We halen de auto weer op en gaan nu naar Rocozels, we zijn er in 7 minuten, het blijkt een dorp of beter gehucht boven op een puntje van een heuvel met een heel oude kerk, vier of vijf huizen en een grote - rommelige - boerderij. En ja hoor we vinden het "Huis te koop" een beetje verborgen achter een ander huis. Op Marktplaats kan er op geboden worden maar dat is niet echt ons doel. Het is van binnen - volgens de foto's best heel aardig maar het erf is ongeveer 3 meter rondom en omdat het tussen andere huizen staat is er geheel geen uitzicht op een best heel aardige omgeving. Nou dat was het dan, we gaan terug maar willen wel via een andere route, nou dat moet dan wel wat kosten want het wordt ruim 56 km en meer dan een uur. Maar wat hebben we er veel voor terug gekregen, echt geweldige vergezichten, diepe dalen, stijle rotsachtige bergen, piepkleine dorpjes, een enkel leuk stadje en kleine stroompjes die uitgroeien tot machtige rivieren. Het weer is goed gebleven en dat maakt de dag helemaal perfect. We doen nog wat boodschappen bij de Intermarché zodat we alles weer in huis hebben om het weekend goed door te komen, we trakteren onszelf op gebak van de echte bakker, zondag weten we pas hoe het hier smaakt. Welterusten.

10 januari 2016
Gisteren en vandaag, EK 2016, dus zit Emmie voor de tv, zo ongeveer de hele middag, het is haar gegund. Het weer is plotseling erg mooi te noemen, bijna de hele dag zon en dat voor de tweede week van het jaar 2016, midden in de winter en de temperatuur, precies 14 graden, te fris om zo buiten te zitten, maar met een jasje in de zon, heerlijk, de jas kan zelfs even uit.

*** Dan nog even dit: De afgelopen week was het in het noorden van NL heel slecht, bizar slecht weer en hier zitten we in de zon. En toch, dat voelt niet heel goed, in onze gedachten zijn we veel bij onze dierbaren in NL die last hebben van dat slechte weer. En toch, tegelijkertijd voelt het alsof we dat weer juist missen, dat we dat niet ook meemaken, dat we niet het gevoel hebben van gedeelde last is halve last. De mens - wij in ieder geval - is een raar dier.
We zien op tv heel veel mensen (bv. cabaretier Paul van Vliet, wijnboer Ilja Gort, 'ontwerper' Jan de Bouvrie) die met heel veel plezier in zuid Frankrijk wonen en daar ook langere tijd verblijven en blijkbaar geen gevoelens hebben zoals wij - althans ze praten er niet over op de tv - dat ze ook wat missen, dat ze NL een beetje missen, dat ze hun familie een beetje missen. Een kunstenaar, een schrijver, een ontwerper, ik kan me voorstellen dat ze het heerlijk vinden om wekenlang ongestoord in een heerlijk klimaat te kunnen werken, denken, filosoferen, schilderen, schrijven etc. Weer anders is het voor iemand die voor zijn of haar werk hier naartoe gaat voor de inspiratie, de ruimte, de rust, om curussen te geven, mensen 'Chambre d'Hôtes' te bieden, voor de handel etc. etc. Maar gepensioneerden, hoe doen die dat dan, dat vragen we ons af, vinden ze uiteindelijk iets om te doen, gaan ze - uit verveling - een boek schrijven, schilderen, boetseren of beeldhouwen? Wij hebben het gevoel dat je hier heel sterk op jezelf teruggeworpen wordt want je bent geen Fransman en je wordt ook geen Fransman, zeker niet als je al eind 60 bent, voel je je dan niet eenzaam. Dus wij hebben duidelijk een vraagstuk waar we nog niet uit zijn.

11 januari 2016
Het lijkt, tegen de verwachting in, mooi weer te worden en na de was en de lunch gaan we naar Lodève. Het is een rit, deels over bekende wegen maar wel weer met fraaie dorpjes en vergezichten. We vinden in Lodève gemakkelijk een parkeerplaats en gaan op pad. Lodève is veel kleiner dan verwacht en ook niet erg interessant of vol met klassieke of karakteristieke huizen, kastelen of kerken. Het aantal winkels is voldoende maar ook niet erg boeiend, Lodève, als je veel tijd over hebt, altijd doen, anders gewoon overslaan. Bij een boekwinkeltje kopen we de Telegraaf van zaterdag en de kop is - zoals zo vaak - erg aansprekend: "Megalomane winkelplannen, Bouwen voor leegstand" een onderwerp dat ons zeker aanspreekt. In een patiserie bestellen we een kopje thee met een gateau (een gebakje), heerlijk. Als we weer naar buiten gaan blijkt dat het flink geregend heeft en nog steeds flink regent. O ja, we hadden was buiten hangen, nou ja, pech. We gaan terug over de bergen en dat zullen we weten ook, de weggetjes zijn smal en met talloze haarspeldbochten maar ook met fantastische vergezichten, woeste bergtoppen, glooiende hellingen en zelfs koeien in de wei. Als we weer thuis komen is de was bijna droog en we halen die snel binnen, amper een kwartier later steekt een storm op en waaien zelfs de deuren met de stenen ervoor gewoon dicht. Zo hebben we het nog niet meegemaakt, het moet niet gekker worden zegt Emmie.

13 januari 2016
Hans ook langs deze weg gefeliciteerd. Het weer oogt vandaag heerlijk zonnig maar amper buiten merk je dat het anders is, het is winter, het is maar 6 graden en het waait ook nog flink, dus de gevoelstemperatuur is nog lager, in Apeldoorn is het ook 6 graden, hoezo, de Languedoc een warme streek in Frankrijk..... Na de lunch gaat we wandelen, er is nog een route over de hoogvlakte die je kunt bewandelen, we gaan het uitproberen. Ja hoor het lukt, eerst een eind richting Boussagues en dan scherp linksaf, het pad wordt niet vaak gerbuikt, hoogstens een enkele wandelaar of ruiter te paard. Na wat bochten komen we op een hoog punt met overzicht over de omgeving, veel druivenstruiken en ons nieuwe huis, met ruime entree en ligbad (nog met water) en 't was niet duur, helaas nog geen elektra....

Ik wil ook nog even de route toelichten die we regelmatig rijden als we naar ons huisje gaan. Vanuit Bedarieux op de rotonde een heel smal straatje in dan direct rechtsaf omhoog, snel daarna een haarspelbocht naar links en dan een brugje over van circa 1.8 meter breed, direct daarna weer scherp rechtsaf een smal straatje door en dan een haardspelbocht naar links enz. De weg is slechts op een paar plaatsen zo breed dat twee auto's elkaar kunnen passeren en dus is het voortdurend opletten of er niemand van de andere kant komt en dat zo'n 3 km.

*** Dan nog even dit: We volgen regelmatig het weer zoals dat op YR staat en die website geeft ook de tijden van de zonsondergang en dan valt op: in Bedarieux, gaat de zon nu onder om 17:33, 16 minuten later dan op 30 december, echter in Apeldoorn, gaat de zon nu onder om 16:49, 19 minuten later dan op 30 december, en dan komt 't, in Trondheim gaat de zon nu onder om 15:11, maar liefst 31 minuten later dan op 30 december, is er een mooier bewijs dat de aarde rond is.

17 januari 2016
Paul, gefeliciteerd met je verjaardag. Als ik vanmorgen buiten kom om de asla te legen merk ik dat er op het straatje een beetje ijs ligt, dat hadden we niet gedacht, we hebben heerlijk geslapen, werden pas om half tien - weer - wakker en gelukkig was de kachel nog - een beetje - aan, dus hout er op. In de woonkamer is het afgekoeld tot 13 graden en dat is dan wel logisch. De elektrische kachel gaat aan en extra hout op de kachel. We kijken even op onze favoriete weer-site: YR en zien de onderstaande plaatjes. Het weer in de Languedoc voor de komende 48 uur en het weer in Noord-NL en dan zijn we duidelijk gerust over onze eigen situatie en wat minder gerust voor al onze dierbaren in NL die weer een periode van vorst en winterse neerslag tegemoet gaan. Verder brengen we onze tijd door met nuttige zaken, stofzuigen, badkamer soppen en leuke dingen, de herhaling van de Van Rossums, ze bezoeken Enkhuizen en zoals zo vaak, ze zijn met zijn drieën maar eigenlijk niet met elkaar. De semi-docu over Enkhuizen is wel interessant, juist omdat het ook voor ons zo herkenbaar is, wij bezochten het meerdere malen, ik voor het eerst toen ik 11 was, met de boot vanuit Stavoren.
Terwijl Emmie een wandeling maakt, werk ik weer aan de website, ze heeft gisteren en eergisteren hard gewerkt aan een nieuwe creatie die hierbij gaat. De kachel doet goed zijn best, niet dat het snel warmer wordt want op de kachel ligt hout te drogen. Ik ben zo druk bezig met de website dat ik niet opmerk dat het hout op de kachel al aan het smeulen is en even later hangt de kamer vol rook, snel mik ik het stuk hout naar buiten, tja, droog hout heeft zo zijn voordelen oftewel nat hout heeft veel nadelen.

18 januari 2016
Het is zeven uur als ik wakker word, het is nog vroeg, te vroeg, toch ga ik het bed uit, loop naar de kachel, doe er hout op en zet de luchtschuif open, dan weer terug naar bed, ha heerlijk nog een uurtje slapen. Als we opstaan is het al wat warmer in de kamer, het was de koudste nacht tot nu toe, de thermometer buiten geeft 2 graden aan. Na het ontbijt merken we dat het buiten heel licht begint te sneeuwen maar het stelt niks voor en blijft niet liggen. 's Middags gaat Emmie te wandelen, het weer is goed maar als ze terugkomt, klopt ze op het raam en ik zie sneeuw, Emmie bedekt met sneeuw, de tuinbedekt met sneeuw, de bomen en struiken bedekt met sneeuw, wie had dat gedacht. Wij in de Languedoc in de sneeuw. De kachel heeft moeite het warm te houden en het hout vliegt er doorheen, straks maar weer nieuw binnen halen, kan het eerst even drogen.
We bekijken op de webcam de situatie op de Grote Markt in Groningen, een ons erg dierbare stad en we zien dat daar - ook - geen 15 cm sneeuw ligt, prettig voor allen die er moeten zijn. De oliebollenkraam heeft precies één klant, nou toch... Het loopt nu tegen vijf uur en het sneeuwen wordt snel minder maar er ligt een laagje van zeker 3 cm. De thermometer geeft nu aan dat het buiten -1 graad is, wie had dat gedacht. Nog een prettige dag verder en voor straks, de wintersokken maar aan in bed.

19 januari 2016
Hans S. gefeliciteerd met je verjaardag. Gisteravond heb ik de thermometer buiten gelegd en als ik er op kijk is het -2 graden. Toch weer meer dan ik had verwacht. Omdat het eigenlijk windstil is voelt het niet koud aan en de kachel is al weer druk bezig met het huisje op te warmen. Vandaag komt de man van het 'diagnostisch bureau', de eigenaar wil het huisje te koop zetten en daarom wordt het huis technisch gekeurd. De man zou om elf uur komen maar het is tegen twaalf als ie belt met de mededeling dat ie het niet kan vinden, hij moet nog vijfhonderd meter en dan is ie er zeg ik 'm en loop vast naar buiten. Het keuren gebeurt wel zonder vergrootglas want in twintig minuten is ie al weer weg.
De kastjes beginnen leeg te raken en dus gaan we naar de stad om boodschappen te doen, het is pas één uur en nu met de sneeuw extra stil, met nog vijf klanten staan we in - mijn favoriete - winkel. Dan benzine halen bij de Carrefour en ook daar lopen we even binnen voor de boodschappen die mijn favoriete winkel niet heeft. Ook hier is het uitgestorven. Wij altijd maar denken dat die 'siësta' iets is van Spanje maar hier in de Languedoc zijn heel veel winkels van half één tot half drie gesloten.
Wat weten we toch eigenlijk weinig van de cultuur en de cultuurverschillen in ons Europa. Wij vinden het heel gewoon dat vrouwen niet lastig gevallen worden, hoe ze zich ook kleden maar als we mensen binnen onze grenzen opnemen die uit een zo andere cultuur komen dan is het niet verwonderlijk dat er vreselijke dingen gebeuren. Als wij naar een streng moslimland gaan en de vrouwen dragen geen hoofddoek dan is dat een soort heiligschennis maar wij begrijpen dat niet echt, het is zo'n groot cultuurverschil dat het niet te bevatten is. Ook als we Chinezen of Russen tegen komen tijdens een vakantie dan doen die in onze ogen maar raar. Maar heb je de Engelsen wel eens ontmoet tijdens een vakantie, het lijkt wel of de pubertijd daar pas bij veertig jaar ophoudt. Het zou goed zijn elkaar maar te accepteren zoals we zijn en dat iedereen dan zou denken: "Als je in Rome bent, doe als de Romeinen".

Klik hier voor een winters filmpje

20 januari 2016
Het weer is redelijk en we hebben vandaag vrij haha. Het is net na het ontbijt als we er achter komen dat we hier niet langer met z'n tweeën wonen, we wonen hier zo te zien met z'n drieën, hij of zij woont nu nog op het aanrecht achter de magnetron en is echt piepklein. We doen een poging om d'r te vangen maar ze is zo snel dat dat niet lukt, tenslotte valt ze van het aanrecht op de grond en verdwijnt achter de koelkast. Tja wat nu, tijdens de koffie zoeken we op internet naar een muizenval maar voor de één heb je elastiekjes nodig, voor de andere een vierkante plastic fles en dat hebben we niet, dus bedenken we zelf wat, we houden u op de hoogte. Na de lunch gaan we wandelen over de route die we vorige week ontdekt hebben. Als we halverwege zijn dan is er een zijpaadje naar links waar we de vorige keer rechts gingen. We lopen en lopen en lopen maar het pad wordt dan snel smaller en er eigenlijk niet meer te volgen, we keren terug. Op dat moment dacht ik aan ontdekken, soms moet je ongebaande paden gaan om nieuwe routes en werelden te ontdekken. Columbus is de eerste die in m'n gedachten komt, ook hij ging ongebaande paden. Zo gaat 't ook met je kinderen, ze willen zelf hun route in het leven vinden. Dat brengt me op een oud gedicht van Annie MG.:
Er was eens een worm uit Sneek
die altijd naar de sterren keek,
en fluisterde: Hoeschoon, hoeschoon...
Zijn moeder zei: Doe toch gewoon,
kijk naar beneden naar de grond,
dat is normaal, dat is gezond,
Kijk naar benenden zoals ik...
En toen? Toen kwam de leeuwerik!
Het wormpje, dat naar boven staaarde,
zag hem op tijd en kroop in de aarde,
maar moe die naar beneden keek werd opgegeten (daar in Sneek).
Dus doe nooit wat je moeder zegt, dan komt het allemaal terecht!

21 januari 2016
De muis zit niet in onze zelfgemaakte val, jammer, we denken verder. Gisteravond gekeken naar Floortje die op één van de Vanuatu eilanden op bezoek ging bij een stel dat daar nu al bijna twintig jaar woont, gewoon omdat ze dat leuk vinden. Ze hebben hun nog zeer jonge kinderen meegenomen en daar groot gebracht. Het is een overweldigende natuur, heel vruchtbaar en altijd warm, elektriciteit uit een beekje en zo nu en dan even een bezoekje aan het dorp verderop. Ze hebben wel internet voor de communicatie maar eigenlijk wonen ze erg sociaal geïsoleerd en dat viel ons op, dat is dus precies wat we niet willen, dus er is weer een vakje in onze rubrieken/aspecten overzicht dat ingevuld kan worden. Overigens dat improviseren en het zelf verbouwen - daar op een zeer vruchtbare akker - dat vinden we dan weer wel erg leuk, een beetje terug naar de natuur. Toen er een keer zware orkaan op komst was, zochten ze beschutting in een grot die ze met kaarsjes verlicht hadden, ook wel weer leuk maar het mooiste was dat hun zelfgebouwde huis er nog stond na de orkaan. Toch weer wat geleerd over onszelf.
Het weer is vandaag erg aantrekkelijk vindt Emmie, de zon schijnt, het waait bijna niet, weinig wolkjes aan de lucht, zij vindt het warm en gaat buiten schilderen, ik vind het koud en doe extra sokken aan. De was wordt niet helemaal droog aan de lijn en dus hangt die 's avonds weer in ons huisje, lekker ouderwets, doet me denken aan vroeger met de was op een hekje rond de kachel die midden in de kamer stond.
Op 30 december hebben we 2 m3 hout voor de kachel gekregen, ik zag wel dat het behoorlijk vers was (zoon van een meubelmaker), ook Mdm Vreni, de buurvrouw, vertelde dat het hout pas de afgelopen zomer gekapt was. Nou dat merken we nu dus extra goed, eerder schreef ik al over het drogen van het hout op de kachel en van het sissen van het hout in de kachel. Het komt er op neer dat de ene helft van het hout nodig is om de andere helft te drogen en dat betekent dat 2 m3 hout effectief maar 1 m3 hout is, dus de bodem is al weer in zicht. We gaan volgende week opnieuw bestellen. Voor nu een warme avond en lekker warme voeten in bed.

22 januari 2016
Gisteravond heb ik een nieuwe val gemaakt voor de muis, hij is gepatenteerd, heet "Equilibre" en werkt fantastisch. Snijdt van een lege spafles de bodem af en de kop, smeer aan één uiteinde een beetje Nutella en leg dit op het aanrecht precies in evenwicht, zet onder de fles een heel diepe emmer of afvalbak. U snapt 'm al, de muis loopt in de zeer gladde fles, brengt de fles uit evenwicht en valt in de emmer, u mag zelf kiezen of u onder in de emmer een laagje water doet zo'n 5 cm is genoeg of dat u de muis minstens één kilometer verderop weer los laat. Toen we vanmorgen opstonden lag er geen fles meer op het aanrecht maar lagen fles en muis in de diepe afvalbak. Ik heb de afvalbak geleegd in de afvalbakken die aan het eind van de straat staan en door de 'Municipal' geleegd worden - eens per week.
*** Dan nog even dit: We deden vandaag boodschappen, tja moet ook gebeuren, en opnieuw viel het ons op dat de 'welstand' en de kwaliteit van de vaak zeer oude huizen toch wel ernstig te wensen over laat, waarom dit is, dat weten we niet, is 't geldgebrek, is 't de zogenaamde Franse slag, heeft het aanzien van een huis een lagere prioriteit dan b.v. een biertje in de kroeg. Het valt in onze rubrieken/aspecten overzicht onder 'verrommeling' en dat is dus best hoog hier en met hier bedoelen we niet Bedarieux specifiek maar Frankrijk in het algemeen. Natuurlijk is alles vergelijkenderwijs, in Nederland zag het er zo'n 50 jaar geleden ook erg 'verrommeld' uit, zeker zo vlak na de oorlog maar dat is nu toch wel heel anders dan toen, probeer maar eens een krot te kopen, een opknapper, vroeger waren ze talrijk maar nu echt schaars.


Naar de volgende week.

Terug naar Reislog Languedoc