Languedoc,
Naar de vorige week
30 november 2015
We bezoeken onze zoon in Assen en eten gezellig met elkaar pannenkoeken, heerlijk, hoe simpel en gelukkig kan het leven zijn. We nemen afscheid omdat we - als er morgen weer niets uit het onderzoek komt - vrijdag toch nog op reis gaan.
1 december 2015
De uitslag van de CT-scan is net als eerdere onderzoeken goed en slecht nieuws, er is niets gevonden wat afwijkt en wat de pijn kan verklaren. We besluiten dan vrijdag 4 december dan toch maar af te reizen naar de Languedoc. We bezoeken onze dochter en haar gezin, het is goed om te zien dat onze kleinzoon weer zo fit oogt ondanks 12 pillen per dag, twee maal chemo en één maal ruggeprik per week. Hij gaat graag naar school, heeft best veel energie en eet lekker, wat een geluk dat te zien.
4 december 2015
Na twee dagen van inpakken en passen en meten hoe het allemaal in onze auto past gaan we op weg, eerst naar Apeldoorn voor onze - nog in te halen - griepprik, dan naar onze zoon om afscheid te nemen, ook hij heeft het moeilijk.
De reis naar Wellen in Duitsland verloopt prima en we zijn nog voor donker in ons hotel. We trekken direct de jas aan en steken de brug over naar Grevenmacher, het is toch zo'n leuk plaatsje en zeker nu er overal kerstversieringen hangen en de winkels fraai verlicht. In een conditorij bestellen we thee met wat lekkers en dan valt het ons plotseling op, hier staan ook Sinterklaas en Zwarte Pieten poppen van chocola. Hier heeft men gelukkig geen last van onverwerkt verleden want Luxemburg heeft geen slavernij verleden zoals Nederland. Heerlijk je thuis te voelen met de Sinterklaas-spullen.
5 december 2015
In onze badkamer kunnen we het al zien, het is mistig, heel erg mistig. We gaan vandaag naar Macon in Bourgondië in Frankrijk. We rijden extra rustig in de dikke mist die van geen oplossen weet. Maar achter ons wordt gedrukt, de mevrouw heeft haast, ook in dikke mist. We komen langs een ernstig ongeluk, een auto wordt total-loss opgetakeld maar niemand die daar iets van leert, zodra het kan scheurt de mevrouw met 100 op de teller langs ons heen en binnen 100 meter is zo totaal verdwenen in de mist. Op de grens met Frankrijk wordt de weg versmald tot één rijbaan en dus een file van zeker 10 kilometer, geduld is het enige wat helpt, er staat politie, ze zullen wel een terrorist zoeken maar ze kijken niet in onze auto, ze kijken in geen enkele auto zo te zien. Het is een flinke rit toch zijn we om vier uur in ons hotel en gaan te voet naar het centrum - wie doet dat nou. Het centrum is ook leuk versierd, echter geen Sinterklaas wel Kerst. Het is er best wel gezellig druk maar er lopen ook zwaar bewapende militairen in de winkelstraten, geeft dat nou een veilig gevoel vraag je je af.
We hebben al zin in eten maar de restaurants gaan hier pas om half acht open tja... We gaan terug naar ons hotel, misschien komen we onderweg nog een restaurant tegen. Het geluk is met ons we komen langs een Italiaans restaurant dat al om half zeven open gaat en dus naar binnen, we zijn bijna de eersten. Het eten is er prima en dat weten vele anderen ook want het stroomt letterlijk vol en binnen een kwartier is er geen stoel meer vrij en als we weg gaan staat er een rij bij de ingang. Er is hoop voor ons, Italianen eten eerder - of toch niet?
6 december 2015
We hebben in onze piepkleine hotelkamer prima geslapen en we genieten in een zonnetje van ons buffet-ontbijt, helaas geen eitje erbij. Ook vandaag hebben we vooral veel kilometers op de Autoroute en die is op zaterdag en zondag erg rustig, soms denk je dat je in noord-Zweden bent. We schieten lekker op met 125 op de teller. We nemen overal de tijd voor, koffie met gebak, uitgebreide lunch - hoeven we vanavond niet te koken - en nog een lekker kopje thee op een nagenoeg lege Aire.
Het is vier uur als we bij het huisje aankomen, het is nog op slot, dus even naar Mdm. Verni die de sleutel heeft. Een enthousiaste hond maakt een flinke kras op de auto, de eerste echte kennismaking met Frankrijk. Het huisje gaat open, het is ongeveer zoals we verwacht hadden op basis van de foto's op het internet. We kiezen een slaapkamer, de andere slaapkamers zijn voorlopig bergruimte. Er gaat hout op de kachel want we willen wel een beetje warmte vanavond. De etenswaren - nog uit Tynaarlo - gaan de keuken in en na het legen van de koffers in de kasten is het echt wel tijd voor het avondbrood. De pc wordt bekend gemaakt met het internet, de radio uitgeprobeerd en ook de tv die natuurlijk in het Frans is. Morgen verder.
7 december 2015
Na het ontbijt wordt het tijd voor het boodschappenlijstje. We gaan naar Bedarieux boodschappen doen, we zien de Lidl als eerst, dus daarheen en alle nodige dingen inslaan. Eind van de morgen komt Mdm, Verni langs en wijst mij het hout voor de kachel, wel een beetje schrikken, dit is zeker niet genoeg tot half maart, hooguit tot de Kerst. We geven door dat we meer nodig hebben maar het is nog onduidelijk of dit ook komt. Voorlopig kunnen we verder. Ik verplaats het hout naar de zomerkeuken zodat het onder dak ligt want nat hout stookt niet prettig en gebruikt meer warmte dan het afgeeft.
Morgen zien we wel verder.
8 december 2015
Vandaag is het een miezerige dag, het heeft ook de hele nacht geregend en ik ben blij dat ik het hout op een drogere plaats opgeslagen heb. 's Middags wordt het iets beter en dus gaan we de omgeving verkennen, te voet, linksom maar al snel blijkt dat we linksom geen rondje kunnen lopen dus na bijna een uur keren we terug, het is een mooie heuvelachtige omgeving. Er zijn hier veel fruitbomen maar er zijn vooral veel druivenstruiken. We zijn er nu wel achter dat we op een soort hoogvlakte wonen, Bedarieux ligt zo'n 200 meter boven zeespiegel en 'ons' huisje ligt op zo'n 360 meter hoogte. We hadden al het idee dat we hoger zaten omdat we op de weg hiernaartoe toch wel flink omhoog gegaan zijn.
9 december 2015
Vandaag weer boodschappendag, nu naar de Intermarché. We gaan even het stadje in, het is niet groot maar alle voorzieningen zijn er. In het stadje zie je zoals in dit soort stadjes dat de kleine winkels verdwenen zijn omdat ze het niet konden volhouden tegen de grote supermarkten die uiteindelijk ook het 'platte land' bereikt hebben. Er zijn nog wat barretjes, restaurantjes een boek- en tijdschriftenwinkel en een toeristenbureau. Bij het toeristenbureau gaan we even binnen om een plattegrond van het stadje te vragen en van de omgeving. We halen een lekker potje thee bij een barretje waar iedereen buiten zit behalve wij en de tv vollop aan staat zoals dat tegenwoordig zo vaak gebeurt.
10 december 2015
Het is vandaag een heerlijk zonnige dag, we zitten veel buiten en 's middags maken we de wandeling rechtsom en dat is wel een
rondje, het uitzicht is ook hier erg fraai maar hier staan veel meer woningen dan aan de andere kant, en elke woning staat op een ruim perceel, soms echt veel te groot om te onderhouden en dus roepen we vaak: "zoiets maar dan minder grond erbij".
Op ons terras drinken we thee en lezen lekker.
11 december 2015
Het is opnieuw een zonnig dag en dus gaan we er 's middags op uit, naar Olargues, een dorpje dat bekend staat als een van de
"mooiste dorpjes van Frankrijk". Het is deels over een weg die we eerder reden nl. toen we in 2013 hier waren met omroep MAX.
We parkeren de auto buiten het dorpje en gaan te voet verder, ook hier is een toeristenbureau waar we een platte grond van het dorpje halen we we gaan op pad. Eerst naar de "Pont de Diablo" de duivelsbrug, waarom die zo heet? geen idee. Het is een fraai stukje bouwwerk uit de 12 de eeuw, petje af hoor. Op de brug zit een mannetje te schilderen, we bekijken zijn werk een maken een praatje. We lopen buitenom langs de rivier en terug over een andere brug, dan naar de citadel, een ruïne van een
kasteeltje, een klooster en een kerkje. Het moet wel piepklein geweest zijn want er is boven op de rots maar weinig ruimte, alleen de kerktoren staat nog overeind verder nog een paar muren en stukjes muur. We gaan terug door de smalle straatjes van het dorpje waar best veel huizen te koop staan maar hier zal de verloedering ook wel toeslaan zoals we buiten de dorpjes al zo veel gezien hebben, want wie wil hier nog wonen, zo klein, zo bedompt, zo onbereikbaar en zo ver van de meeste voorzieningen. We doen boodschappen en eten pizza.
12 december 2015
Vandaag is het weer veel minder zonnig en buiten zitten maakt koud want de temperatuur is maar 12 graden. We willen vanmiddag naar Lodève maar als we al in de auto zitten en de Tomtom instellen blijkt dat het ongeveer 60 kilometer is en meer dan een uur rijden - sowieso neemt rijden hier meer tijd dan in NL (geen mooie zin) - dus dat gaat niet meer lukken en daarom gaan we 'gewoon' naar Bedarieux om wat boodschappen te doen. We zoeken vanalles bij elkaar om straks een kerstsfeer en kerstboom te kunnen optuigen. Emmie ziet bij Mr. Bricolage een mooi klein boompje - wel zonder top - en dat wil ze wel, even later staat ze trots bij de kassa met een boompje van 5 euro, tja hoe moeten we dat straks op een voet zetten, maar eens over nadenken.
Vandaag is het ook de verjaardag van mijn moeder en dus vergeten we haar niet en kopen een zg. koningsgebak, erg lekker.
13 december 2015
Het is de verjaardag van Emmie's vader, dus koningsgebak uit de oven. Het weer is bewolkt, ach dat heb je zo op de overgang van herfst naar winter, niets geks aan. We maken een lange wandeling en verder.... nou verder doen we niks. Ik heb weer last van de pijn in mijn zij, tja, ze kunnen niks vinden, ik zou willen niks te voelen.
14 december 2015
Het is maandag een werkdag, van wat oude latten maak ik een kruis voor onder de kerstboom, nou ja kerstboom, 1 meter hoog maar wel 1.5 meter breed. We stellen 'm op, wat is ie groot, even schuiven, zo staat ie goed, lampjes er in, slingers er in, ballen er in, prachtig, de kerstkribbe er onder, wat haardhout, een oude dakpak en klaar is ie, het gras is een groene handdoek, staat ook leuk.
15 december 2015
Vandaag heb ik onze buurvrouw Mw.Vreni uitgenodigd op de koffie of de thee, ze komt morgenmiddag op de thee, nog even de
houtsituatie naar voren gebracht en ook dat zal voor de kerst geregeld worden. 's Middags gaan we naar Pézenas een klein uurtje naar het oosten, het is een prachtige route, glooiende hellingen, rotsformaties en heel veel wijngaarden en evenzovele
'chateaux' zusenmezo. We vinden snel een parkeerplaats dichtbij het centrum en gaan op weg. Ook het toeristenbureau vinden we snel en met een stadsplattegrond gaan we verder. Wat al snel opvalt is het grote aantal makelaars in deze stad, en elk heeft talloze huizen in de etalage. We gaan voor een kop thee, als ik eenmaal zit wordt het bijna zwart voor mijn ogen, de hartslag schiet omhoog en ik moet echt geconcentreerd ademen om niet om te vallen, veel drinken en vooral vaak drinken is enorm
belangrijk. Na een tijdje gaat het wel weer en na de lekkere thee gaan we naar het oudste deel van de stad, smalle straatjes allom en heel veel hotels uit vergane tijden en nu in gebruik als museum of gallerie. Bij het wegrijden rijd ik acheruit tegen een enorme boom, zo groot, ik zag 'm gewoon niet. De schade valt mee, de auto doet 't nog maar of de achteruitrij signalering het ooit nog zal doen is de vraag. In Bedarieux doen we wat boodschappen en zijn pas na donker thuis. Welterusten.
16 december 2015
Het weer is vandaag super fantastisch, we zitten de hele dag buiten. Wel is het jammer dat het in NL ook zulk heel goed weer is - de warmste dag in december gemeten ooit horen we op de radio. We ontvangen onze buurvrouw Mdm. Vreni ook op het terras en in de zon, we kletsen gezellig over de natuur, de omgeving, het huisje, de MAS - de boerderij waar zij op woont - en waar je lege flessen moet brengen. Maar als de zon dan weg is dan zakt de temperatuur hier ook snel en we stoken daarom ons kacheltje nog maar eens op en 's avonds kijken we tv op de pc, Heel Holland Bakt met Kerst, ja hoe banaal kan het zijn, maar leuk is het wel.
17 december 2015
We hadden op beter gehoopt maar als we opstaan is het mistig en dat zal ook de hele dag zo blijven, jammer na zo'n mooie dag als gisteren. Ik maak van de gelegenheid gebruik om de auto te wassen het is echt wel nodig, hij ziet er niet uit. Het resultaat is fraai maar zoals altijd bij autowassen, voor hoelang.
's Middags nog wat boodschappen doen bij m'n favoriete supermarkt....., we zouden nog even het stadje in maar het weer is zo onaantrekkelijk dat we snel terugkeren naar ons stee. Welterusten.
18 december 2015
We hadden het gisteravond al gezien op de weersite, het is vandaag ook weer zwaar bewolkt, geen enkel zonnestraaltje komt er doorheen. Toch besluiten we vanmiddag en flinke wandeling te gaan maken, het rondje van Boussagues, nog geen idee hoe ver dit
is maar Mdm. Vreni heeft verteld dat het kon en dus, wandelschoenen aan, flesjes drinken mee en een Snikkers voor onderweg. Gaande de route klaart de lucht langzaam op en als we in Boussagues zijn schijnt de zon. De natuur is schitterend maar
tegelijkertijd zie je hoeveel werk het is geweest om dit in cultuur te brengen, honderden muurtjes van honderden meters staan
op de hellingen om er voor te zorgen dat de vruchtbare aarde niet wegspoelt bij regen. Deze hoogvlakte is ook lange tijd onbewoond geweest omdat er helemaal geen water was, er waren wel een paar boerderijen maar die werden in de zomertijd alleen
overdag bewoond, pas met de komst van de moderne waterpompen konden de mensen zich er vestigen. Het water zit hier echter meer dan 200 meter diep, lager dan het niveau van de stad Bedarieux. De eerste huisjes die hier stonden waren van voorbij trekkende schapen- en geitenhoeders en zijn gebouwd van enkel brokken steen, hoe ze dat deden is een kunst op zich want er
zijn soms grote overspanningen die geen dragende delen kennen.
Boussages is een piepklein dorpje met een oud kasteel en een hele grote kerk hoe dat nou toch kon, dat snap je toch niet. Het is wel een leuk dorpje om te zien er staan een paar huizen te koop maar ja wie wil hier nou wonen, ze zien er helemaal niet onaardig uit maar er is geen grond of erf bij en er zijn helemaal geen voorzieningen, zelfs geen bakker of benzinepomp.
Na ruim tweeëneenhalfuur zijn we rond en het was lekker weer voor zo'n wandeling je zou dit in de zomer niet willen, veel te heet. Voor wie het weten wil, internet ligt er weer uit en we eten nassi. Tot morgen.
19 december 2015
Het weer is niet uitnodigend, we horen over super warm weer in NL maar hier is het de laatste dagen een beetje 'pet'. We gaan
's middag toch te wandelen, eerst over de bergen naar La Gure dan langs de rivier (over de autoweg) naar Clairac en dan weer over de bergen terug. Het is maar goed dat het niet te warm is want we krijgen het wel warm van het wandelen, vooral de stukken berg op zijn best zwaar. Het blijkt ruim 13 kilometer te zijn en daar doen we 2 uur en 3 kwartier over, het is al vijf uur als we terug zijn. Welterusten.
20 december 2015
Ik hoorde het vannacht al drup drup drup, het regent niet zoals we gewend zijn, het zijn dikke druppen die onregelmatig omlaag vallen en een echt kletsend geluid maken. De hele dag blijft het regenachtig en het lukt ons maar amper om een wandeling te maken, al snel moeten we weer terug omdat het te nat wordt.
21 december 2015
Het blijft ook vandaag bewolkt, Emmie hoopt dat de zon toch nog komt en doet de was. 's Middags naar Lamalou Les Bains, een
plaats 15 kilometer verderop, het weer is hier bijna zonnig te noemen, vreemd. Lamalou is een plaats die al honderden jaren
bekend staat om zijn geneeskrachtige baden en om die reden ook druk bezocht wordt maar het lijkt er sterk op dat de baden in de winter niet werken want het dorpje is erg leeg. We maken een mooie wandeling en je kunt wel zien dat het hier rijk is (geweest). Als we weer thuis komen is de was nog lang niet droog, dus dat wordt een lijntje spannen maar hoe en waar. Het lukt en we zitten de hele avond tussen de fris geurdende was, weer eens wat anders maar het droogt wel.
22 december 2015
we doen de boodschappen voor de kerst, wandelen ons rondje rechtsom en Mdm. Vreni brengt wat hout, twee korfjes, amper genoeg voor twee dagen, nu echt hopen dat het heel goed droog is want het zijn heel dikke lange stukken.
23 december 2015
Het is zonnig, wat zijn we blij eindelijk zon na zes dagen mist, regen en dikke bewolking. Emmie doet weer een wasje. We gaan over de toeristische route naar Clermont l'Herault. Wat een fraaie natuur, diepe dalen en glooiende hellingen, fraaie vergezichten, woeste uitgeslepen rostachtige formaties, schitterend. We stoppen vaak voor een foto.
Het parkeren in Clermont gaat niet echt gemakkelijk, het is er erg druk en het terrein waar vroeger een spoorlijn liep is nu als parkeerterrein in gebruik. We gaan op pad, Clermont is echt heel leuk, er zijn een aantal leuke winkelstraatjes en best veel leuke winkeltjes maar ook - net als in Pézenas - heel veel makelaars met ontzettend veel huizen te koop, vanaf € 50.000 tot ver over de miljoen. Maar wat we zoeken - fraai uitzicht, leuk huisje en zwembad - staat er niet bij of is veel te duur meer dan € 450.000. We maken een ommetje door het stadje en natuurlijk bezoeken we ook de heel oude kerk. Er is ook kermis
(officieel de oorsprong van Kerstmis) met draaimolen en oliebollenkraam (of zoiets). We genieten van onze thee en gaan terug langs het meer van Salagou - een stuwmeer - ook fraai om te zien. Thuis gekomen, kan de was weer aan de waslijn boven de kachel want het is nog niet droog, fijne avond nog.
*** Dan nog even dit: een goede vriend stuurde een gezellige mail met een paar vragen: Nog steeds een vakantiegevoel in een warm oord? Is het wel een behaaglijke temperatuur? Zijn jullie al gewend aan het Franse land? Kun je daar goed winkelen? Versta je de taal?
Een flink aantal zeer interessante vragen die zeker een antwoord verdienen. We, Emmie en ik, hebben er goed over nagedacht, hebben we hier nu we hier tijdelijk wonen ook een vakantiegevoel. Wat is eigenlijk vakantiegevoel vroegen we ons af, dat zal voor iedereen verschillend kunnen zijn, maar wij associëren het vooral met het ontdekken en bezoeken van ons onbekende plaatsen zowel in de natuur als in dorpjes of steden. Eigenlijk hoort daar ook goed weer bij, dat maakt het prettiger maar heel noodzakelijk is het niet. Meestal zoek je in boekjes of vraag je bij de VVV wat er in de directe omgeving beziens-/bezoekwaardig is en dan ga je er naar toe. Echter gewoon een spontaan ritje kan al een fraai plaatje opleveren en dat geeft je dan een goed gevoel, vakantiegevoel. Terug naar de vraag, hebben we hier een vakantiegevoel, ja, soms wel, nee, vaak niet want we wonen hier ook - al is het maar voor een aantal maanden - en thuis heb je ook geen vakantiegevoel, wij niet tenminste.
Is de temperatuur hier behaaglijk? Ja en nee, de afgelopen dagen was het voortdurend dicht bewolkt en ofschoon het dan nog steeds 14 graden is vindt je het niet aangenaam, pas als bij 14 graden de zon schijnt is het aangenaam en kun je hier heerlijk buiten zitten.
Zijn we al gewend aan het Franse land? Ja en nee, de natuur is hier schitterend maar dat was in Noorwegen ook zo en in Canada ook zo, het is dus niet persé de natuur of het landschap, je ziet het voor de eerste keer en dat geeft een grote indruk maar als je na een reis terug komt in NL dan is het daar ook prachtig, als je in Groningen woont en je komt in Limburg, ook schitterend! Maar soms zie je troep langs de weg liggen en dan denk je: moet dat nou, er is toch wel een vuilstort! maar de Fransen denken ruimer is ons gevoel en Canadezen ook en went dat, nee helaas dat went niet.
Kun je daar goed winkelen? Ja en nee, (saai hè) er zijn stadjes - helaas is Bedarieux er één van die er niks van maken, geen sfeer, geen echte winkelstraat, geen gezelligheid. Er zijn ook steden bv. Pézenas, dat een zeer oude historische kern heeft en daardoor erg toeristisch is met als gevolg veel winkeltjes, veel restaurantjes enz. Ook Clermont l'Herault is zo'n stadje, (evenveel inwoners als Bedarieux) met een heel gezellig centrum met meerdere winkelstraatjes en veel leuke winkeltjes, echt heel gezellig. Is er alles te koop? zou een aanvullende vraag kunnen zijn. Ja overal in bijna elk dorp is wel een supermarkt: Super U of Intermarché of Lidl of Carrefour, dus de dagelijkse boodschappen is geen probleem.
Versta je de taal? Ja en nee, sorry, als het over een bekend onderwerp gaat, dan kan ik goed volgen wat er gezegd wordt en zelf een gesprek over een bekend onderwerp dat lukt ook heel aardig maar als iemand spontaan zou vragen of er overmorgen een leuke toneelvoorstelling in de schouwburg is, dan zou ik niet weten waarover het gaat. Maar we oefenen en leren elke dag.
De vraag die er niet bij staat is: nu je er woont, zou je er echt permanent willen wonen, jaar in jaar uit? Nou helaas hoe enthousiast we ook altijd geweest zijn over Frankrijk, er op vakantie gaan is prachtig maar er wonen is iets anders, we denken dat we half maart wel meer weten.
24 december 2015
Het is vandaag niet zo'n mooie dag, zo zonnig als gisteren. En de kachel wil maar niet op gang komen, meestal brandt ie 's nachts wel door op 'n blokje hout maar het hout dat ik er in gedaan had was blijkbaar te nat en dus geen vuur meer in te krijgen. Het is twaalf uur als het eindelijk weer 19 graden is. 's Middags leuk gewandeld maar geen rondje. Morgen Kerstmis maar de nachtmis begint pas om twaalf uur vannacht en dat is ons te laat, welterusten.
25 december 2015
Eerste Kerstdag, het is volledig bewolkt vandaag maar wat minstens zo erg is, de kachel is niet meer aan te krijgen, ook dit hout was blijkbaar te nat en wat ik ook doe het lukt niet om er vuur in te krijgen. Het is één uur 's middags en nog steeds is het maar 16 graden, misschien hadden Jozef en Maria het warmer in hun stal dan wij hier. Pas om vier uur 's middags is het eindelijk weer een schamele 19 graden. Toch genieten we - met extra warme truien en kaarsjes aan - van ons kerstontbijt met
kerstbrood en een eitje en van ons kerstdiner, zalm, sla met spekjes, gekookte aardappelen en warme custardvla na, heerlijk, dat hadden Jozef en Maria nou weer niet. Maar ook de TV - op de pc - werkt niet mee, iedere keer als we wisselen van NPO1 naar NPO2 dan wil de player niet starten, wat ik ook probeer, gisteren was dat ook al zo, alles opnieuw opgestart, systeem hersteld, alles opgeruimd met Ccleaner, niks helpt echt. Uiteindelijk vinden we een trucje en kunnen we weer één kanaal bekijken. Het was een fijne maar koude kerstdag.
*** Dan nog even dit: We hebben ons de afgelopen dagen flink beraden over wat we nou echt belangrijk vinden in onze woonomgeving en aan welke wensen een huis moet voldoen. We hebben een vijftal rubrieken met elk een aantal aspecten geduid en gewaardeerd. Waar we ook gaan wonen, we kunnen het huis en de plek nu scoren op basis van deze aspecten.
| Familie | waarde | Voorzieningen | waarde | Natuur | waarde | Cultuur | waarde | Woning | waarde |
| Kinderen | 10 | Artsen | 9 | Diversiteit | 8 | Bioscoop | 7 | Leefruimte | 8 |
| Broers/Zus'n | 9 | Winkels | 8 | Bereikbaarheid | 8 | Theater | 7 | Ligging | 9 |
| Kennissen | 8 | Gezelligheid | 7 | Afstand | 8 | Musea | 6 | Verwarming | 8 |
| Parkeren | 7 | Wandelpaden | 9 | Eetcultuur | 8 | Kwaliteit | 9 | ||
| De taal sprkn | 9 | Rommeligheid | 7 | Verenigingen | 7 | Tuin | 7 | ||
| 'Onze' dingen | 7 | Klimaat | 8 | Zwembad | 7 | ||||
| OV aanwezig | 8 | Ongedierte | 7 | Gastenruimte | 7 | ||||
| Bereikbaarheid | 9 |
26 december 2015
Tweede Kerstdag dat hebben ze in Frankrijk niet (net als in zoveel andere landen overigens) en dus gaan we even een paar boodschappen doen. Het kerstdiner vandaag is met karbonade, gekookte aardappelen, bloemkool en ijs toe, heerlijk.
27 december 2015
Derde Kerstdag we doen 'ons' rondje van Boussagues, ruim 2 uur maar ik merk wel dat ik nog steeds last heb van pijn in mijn zij, net toen ik dacht dat het zo ongeveer voorbij was, jammer, maar een paar dagen rust nemen. Met de pc is het niet zo best, het tv-kijken via Chrome en Hola geeft voordurend problemen en dat is jammer en het houd me steeds bezig. Van Jaap krijg ik het advies FireFox te proberen die gaat ook iets beter om met de privacy. Na uren downloaden en installeren en proberen is het ook met FireFox nog niet echt ok, morgen verder, welterusten. Maar welterusten is snel gezegd, ik denk steeds aan het pc-probleem en hoe het op te lossen is, wat is er fout, ik slaap slecht.
Naar de volgende week.