Donderdag, 14 september
Vandaag de reis naar Klosterneuburg, naar de Donaucamping. We kiezen er voor om snelwegen en tolwegen te vermijden, we willen zoveel mogelijk door 'de bewoonde' wereld reizen. We zien dan meer van de natuur en de cultuur en hopen op leuke ontdekkingen...
We gaan in Papa rechtsaf, de route komt langzaam op gang, met dien verstande, dat het eerste een aantal kilometers heel goed gaat, met een prima weg, maar dan ineens is de weg poer-slecht, alles schud en alles trilt, hoe zou het in de car gaan vragen we ons af. Het duurt een paar kilometer maar gelukkig, de weg wordt weer beter. Wat weer bijzonder is, is de stalen brug echt een reliek uit de oudheid, vaak geklonken niet gelast (heeft niks met Eifel te maken). Natuurlijk komen we weer langs fraaie kerkjes, grappige torentjes en vaak toch goed onderhouden. Ook het grote aantal heiligenbeeld, Maria-beelden en kruisbeelden verbaast ons, dat hebben we niet in NL. Deze (links) is wel heel bijzonder met ook nog een dakje er boven.
Maar het is tijd voor een hapje, we zijn in Frauenkirchen - blijkbaar is er een kerk alleen voor vrouwen - we zoeken en zoeken naar een parkeerplaats, we zien een aantal pleintjes die precies goed zijn, maar dan staat er een hekje omheen, eindelijk vinden we een strookje grond voor een paar loodsen/schuren/garages in een woonwijk, nou dat past ons ook wel.
Na onze meegebrachte lunch gaan we verder en al snel zijn we in het stadje Neu-Siedl am See waar we een parkeerstrook naast de weg zien, precies goed voor ons. Oei, het is wel betaald parkeren, even vragen, nee, tot 2 uur 's middags vrij. We zetten de koelkast op gas en
gaan het stadje in. Ook in het stadje weer een heiligenbeeld en kruisbeeld. We lopen in de richting van een kerkje en komen daarbij langs een hotel/restaurant met een bijzondere binnentuin. Het herinnert ons meteen aan Boliquem in Portugal (zie verslag) en na een bezoek aan het gesloten kerkje gaan we er naar binnen, even een koffie en een jus 'd Orange, heerlijk. Maar de tijd dringt en dus terug naar de auto en verder richting Wenen.
We komen nu in een landschap met mais maar vooral veel druiven, dus een wijnstreek.... Dan een soort kunstwerk, maar waarom op deze plek, geen idee, staat ook - zo te zien - niets bij met uitleg.
Maar bizar genoeg, een half uurtje later rijden we het industrie-gebied van Wenen binnen. Het lijkt een chemische fabriek, al die buizen, hoog, smal, breed enz.
Dan moeten we goed opleeten op de weg, we rijden op een belangrijke en drukke doorgaande weg door Wenen, langs de Donau, we passeren nog een waterwerk, 'bewaakt' door twee leeuwen, het is om de stad te beschermen bij hoog water van de Donau. Tien minuten later een fraai uitzicht: het klooster van Klosterneuburg en een erg fraaie rotonde met al die bloemen.
We zijn om vier uur op de camping, we zijn de laatsten, maar dat was niet met opzet... Natuurlijk is er een bespreking, voorbereiding van de excursie morgen en wat te doen op de laatste dag... En natuurlijk is er een borrel..
Vrijdag, 15 september
De bus staat al klaar als we - eerder dan gepland - aantreden voor onze excursie naar het wereld beroemde Wenen, keiserstad, stad van Mozart, stad van het Nieuwjaarsconcert enz. Wij laten ons verrassen, 's morgens een bezoek aan het kasteel, paleis, landgoed (het is het eigenlijk allemaal) Schönbrun. Het was het zomerpaleis van de familie Habsburg - toen ze nog wat te 'vertellen' hadden.
Als we aankomen staan er al een aantal bussen en dat betekent dat al velen ons voor zijn en wij staan gepland voor 10 uur, ja, zo gaat
dat sinds de Corona - niet echt onhandig. Na een kopje koffie - wat zijn we toch verslaafd - en een wc bezoek gaan we achter Gerard aan.
Het voorplein is schitterend, echt de entree voor een keizer. Na de kaartjes kunnen we op pad met een audiogids om de nek. Druk maar op het nummertje en er wordt verteld wat je ziet.... In het begin worden er nog een paar foto's gemaakt maar dat mag niet, dat wordt me op een vriendelijke manier duidelijk gemaakt door de zaal-wacht en op een onvriendelijke manier door een reisgenoot... waar bemoeide die zich eigenlijk mee?
Dus helaas, dit zijn alle foto's van het interieur van het paleis.
We mogen - ook zonder kaartje - een deel van de tuinen bezoeken en dat is ook een bijzondere belevenis, maar helaas voor Franz Jozef, de Herrenhauser Garten in Hannover is mooier... Hier staan wel meer monumenten ter herinnering aan... ??
We worden met de bus in het hart van de stad afgezet, nou ja, op de Schweden Platz. Iedereen mag het nu zelf uitzoeken tot twee uur, dan komt gids Rudolf. Wij kiezen voor een snelle aftocht en scoren een heerlijk broodje ham en kaas en een drankje. we 'nuttigen' dat op een zwervers-bankje aan de oever van de Donau. Dan nog een rondje door de stad, zoals zwervers doen en genieten van de schitterende oude gebouwen, de moderne architectuur kan ons minder boeien.
Dan is het twee uur en iedereen is verzameld bij de ijsco-tent, ofschoon je niet meer van 'tent' kan spreken, het is een ijs-restaurant, wat een keuze aan smaken en wat een keuze aan presentatie, van 3 euro tot 15 euro alles kan. Maar we gaan, eerst naar de oude stad, de Joodse wijk, met leuk huisjes, de kleinste van de stad. Maar wel vaak vier, vijf of meer etages. Rudolf kan goed uitleggen wie er woonden en dat brengt het tot leven. (Al zijn we het wel weer snel vergeten.)
We lopen verder en komen bij een bijzonder monument op de Hoher Markt, een klok in Jugenstil, het Ankruhr. Er zitten geen wijzers aan maar gaat een pijltje langs de minuten, onder het pijltje staat het getal van het hele uur (maar alleen in wintertijd). Elk uur verschijnt er een ander figuur (of echtpaar) die van betekenis is/zijn geweest voor Wenen, zoals Karel de Grote, Joseph Hayden, Maria Theresa enz. Om twaalf uur komen ze allemaal even langs, weten we dat ook weer.
Op de Hoher Markt staat eveneens het monument (links) voor de duizenden Joden die in Oostenrijk vermoord zijn door Nazi-Duitsland.
Ook op de Hoher Markt staat een heel groot monument (rechts) dat gemaakt is ter herdenking en herinnering aan de pest die in de stad Wenen duizenden doden heeft veroorzaakt. Nadat de pest 'overwonnen' was werd - pas veel later - dit monument gemaakt om God te bedanken voor het redden van de stad van nog meer doden. Men beschouwde de pest als een straf van God, dat was wel meer in die tijden.
Natuurlijk heeft een stad als Wenen een kathedraal en als keizerstad moest het wel een bijzondere kathedraal worden, nou dat is zeker gelukt, maar één ding is niet gelukt, de tweede toren, die was wel bedoeld maar is er nooit gekomen. Maar wat er staat is echt bijzonder, zoveel tierlantijen... Helaas kunnen we op deze excursie de kerk niet bezoeken, jammer.
Rondom het plein staan bijna uitsluitend zeer karakteristieke gebouwen, art deco, barok, enz. en allemaal ooit bewoond geweest door
belangrijke - en rijke - Weners, of heet dat Wenenaren - , maar nu zijn het winkels of juweliers of restaurants of bank. Wat de foto's niet laten zien is de grote drukte op het plein, hier lopen, wandelen en zitten honderden mensen de vrijdag te vieren. Alle terrassen zitten vol, overal zie je mensen ijsjes eten, restaurants zitten vol. Hier wordt het weekend gevierd. Zou je in een straat willen wonen waar het dag en nacht druk is, altijd het geluid van mensen, nooit meer een vogel of ruisende wind door bomen?
Dan is het tijd voor ons moment van expositie, wij gaan in de koetsen zitten we worden - zoals de adel in vroeger tijden - door Wenen gereden, de mensen om ons heen zullen ons aangapen, want het is wel een luxe en ook een afsluiting van deze bijzondere excursie door Wenen. Begonnen op het paleis van de keizer, geëindigd in de koets van de keizer. De rit gaat - nadat Joop terug gevonden is - heel voorspoedig door de stad, zo te zien hebben de koetsen voorrang boven alles, alle auto's stoppen, jongelui op het zeebrapad wachten.
We krijgen Wenen goed te zien, de fraaie gebouwen, de brede straten en we hoeven niet de wuiven naar ons publiek....
Maar zo als het begon, zo eidigt het ook, met een busreis naar de camping en een uur later kunnen we deze dag ook weer afsluiten. Een heel geslaagde dag.
Zaterdag, 16 september
Vandaag de laatste dag van onze groepsreis, vanavond afscheidsdiner en morgen vrij om te gaan waar je wilt. We hebben al gehoord van enkelen die snel naar huis gaan maar er zijn er genoeg die er nog een paar dagen vakantie aan vast plakken. Ja, dat heb je als er geen programma is....
Wij gaan Klosterneuburg bezoeken, enerzijds voor een paar boodschappen maar ook om de toch wel karakteristieke kerk te bekijken. Het 
is wel een hele klim omhoog - een kerk moest dicht bij God staan, dus zo hoog mogelijk. Kon God niet even naar beneden komen, God is 
overal staat in de bijbel, dus ook in de kelder... De kerk is wel - weer - heel bijzonder, heel barok, veel goud.
We lopen verder, zoeken even het Leopold hotel waar we vanavond het diner hebben, weten we dat ook maar.
Helaas zijn er teveel foto's van het diner, sorry.... Nou ééntje dan....
En dan nog de groepsfoto, gemaakt voor de abdij van Pannonhalmi:
V.l.n.r: Giesela, Gerard, Nel, Antonio, Carla, Bert, Gonnie, Adriaan, Cees, Cobie, Eelke, Roeline, Hetty, Henk, Tjeerd, Theo, Wietske, Nelly, Jan, Cees, Marysia, Yolanda, Yolande, Gerrie, Bennie, Joop, Adrie, Eliene, John, Lies, Mien, Thea, Anton, Frans, Ria, Dirk, Tonnie, Henk, Jan, Christel, Emmie.
Naar de thuisreis