Languedoc,

Naar de vorige week

22 februari 2016
Wat een verschil met gisteren, het is grijs, het is fris en het regent. We moeten het er maar mee doen. Vandaag zit er weer een muis in de Equilibre. We hadden vorige week steeds dat er muizen tussen het plafond zaten maar na een tijdje kloppen waren ze dan toch eindelijk verdwenen maar toen bemerkten we dat er weer muizen in huis waren, waarschijnlijk de twee verjaagde muizen en nu hebben we ze dan weer gevangen en tijd om ze af te voeren.
In alle rust van de dag hebben we tijd om nog een rubriek uit onze rubrieken/aspecten matrix onder de loep te nemen. In de rubriek Natuur hebben we de aspecten: Diversiteit, Bereikbaarheid, Afstand. Wandelpaden, Rommeligheid, Klimaat en Ongedierte. Bij de rubriek Natuur gaat het om de beleving van de natuur, de daadwerkelijk ontmoeting of zo je wilt confrontatie met de natuur in al zijn aspecten.
Diversiteit in de natuur, we kunnen rustig zeggen dat de natuur hier meer diversiteit kent dan in NL en dat vinden we een groot pluspunt, bergen, meren, rivieren, beekjes, valleien, dalen, bossen, rotsen en weiden. En door de vaak grote hoogte verschillen heb je soms prachtige vergezichten. Score een 9.
Bereikbaarheid van die natuur, hoe is het daarmee gesteld, laatst waren we bij een meer, leuk om in te zwemmen maar overal bordjes "verboden te zwemmen" en dus onbereikbaar, soms is een bosweg afgesloten maar meestal is dat een nauwelijks begaanbare weg maar over het algemeen is die natuur zeer goed bereikbaar vaak tot in diepe bossen en naar hoge toppen. Score een 8.
Afstand tot die natuur, dat varieert enorm, Frankrijk is een echt heel groot land, veel groter dan NL, vanuit Drenthe een dagje naar het strand de Nederlanders doen het massaal. Eventjes naar de zee is hier vanuit Bedarieux met de auto nog wel te doen, anderhalf uur, eventjes naar het bos een half uurtje, naar een rivier een kwartier, naar een meertje drie kwartier, dus alles is heel goed te doen, Score met de auto een 7. Maar als je met de fiets zou willen dan wordt het een heel andere zaak, natuurlijk blijven de kilometers hetzelfde maar het is heel zwaar - zeker voor mensen van onze leeftijd. Daar komt dan nog bij dat als je hier op de fiets gaat, ben je een uitzondering dus de automobilisten zijn niet zo heel blij je te zien. Score met de fiets een 3, overall score een 5.
Wandelpaden, tja dat is andere koek, ze hebben hier veel zo genaamde Lange Afstand Fiets (lees Mountainbike) en Wandelpaden dat is erg leuk maar even in een bos een ommetje van een uurtje of zo dat wordt lastig. Daar komt bij dat heel veel paden niet zo goed aangegeven staan, dat wordt snel beter maar er is nu echt heel weinig. Score een 6.
Rommeligheid, tja Fransen zonder rommeligheid zijn geen Fransen zou je bijna willen zeggen. In de stad, in het dorp, rondom het huis, overal is rommeligheid toch valt het in de natuur erg mee. Score een 7.
Klimaat voor veel mensen een reden om in de Languedoc vakantie te houden of zelfs te willen wonen. Het klimaat is mild, milder dan in NL maar dat wil nog niet zeggen dat we er blij van worden. Het is zomers regelmatig boven de 30 graden en dat vinden veel mensen weer net iets te veel en dus zwembad, airco, zoeken naar schaduwrijke plekjes, veel drinken, lusteloosheid enz. 's Winters is het wel zacht, maar dat wil nog niet zeggen aangenaam, het kan hier ook echt vriezen, er kan sneeuw vallen, er kan een vreselijk koude wind waaien, dagen achtereen en dat is allemaal verre van aangenaam. Score een 6.
Ongedierte hangt toch echt wel samen met het wat warmere klimaat. In NL heb je mieren, muizen, wespen maar geen kakkerlakken, mieren niet in die aantallen, wespen niet in die omvang, steekmuggen niet in die diversiteit. Score een 5.
De score voor deze rubriek in NL is een 7,1 de score hier in de Langeudoc is een 6,6. Misschien een probleempje als we hier gaan wonen maar het is te overzien.


24 februari 2016
Vandaag gaan we naar Carcassonne, een stad van meer dan 2500 jaar oud en al evenlang beschermd door een stadsmuur van ongekende omvang, de stad werd meerdere malen belegerd en meerdere malen ingenomen wat weer leidde tot meer en hogere muren om de stad te beschermen. Vanaf midden 17de eeuw slaat het verval toe en pas in 1844 maakt men weer werk van het herstel dat pas in 1911 voltooid wordt.
We gaan er over de snelweg naartoe, dat is dan toch nog bijna 7 kwartier (ja even rekenen 1 uur en 40 minuten). We vinden ons hotel gemakkelijk dankzij de Tomtom en parkeren daar de auto. Het is nog te vroeg om in te checken en dus op pad. We kunnen te voet naar de Cité zoals de oude stad genoemd wordt, tien minuten lopen. Je kunt de Cité alleen binnen gaan door de Porte Narbonnaise = de poort naar Narbonne, het is er al lekker druk ofschoon je daar later niets meer van merkt. Allereerst gaan we op zoek naar koffie met een lekkere gateau = gebakje en dat lukt heel goed. De Cité is geen museum, de oude stad is nog gewoon een stad, volledig in gebruik om te wonen, te werken en te kerken maar wel met meer dan gemiddeld restaurants, café's en souvenirwinkels. We zwerven door bijna elk straatje, bezoeken de basiliek Saint Nazaire, lopen langs de souvenirwinkeltjes en passeren talloze restaurants, de meesten al open, enkele hebben nog winterstop. Het is leuk, je waant je eventjes in de Middeleeuwen in de smalle straatjes en de smalle huisjes. Als het tegen lunchtijd loopt gaan we terug naar het plein Place Marcou en kiezen voor een repas = maaltijd: een menu met salade, gegrilde kip met champignons en frites en crêpe = pannekoekje toe maar geen wijntje, we willen wel op de been blijven. Na deze prima lunch gaan we naar het Chateau, het oudste deel van de stad, waar het ooit begon. Het is groot en oud en als museum ingricht maar de inrichting spreekt ons niet erg aan, de rondleiding is niet goed aangegeven en er is weinig uitleg. Erg leuk is de legende van Carcas, de vrouw van Sarrasin Balaak, de 'baas in Carcassonne', om de belegeraars te ontmoedigden liet zij de klokken van Carcassonne luiden, vandaar de naar Carcas sonne (= luiden). Het is tegen vier uur als we de Cité verlaten, even inchecken in ons hotel en dan de stad ingaan. Ofschoon de stad veel minder oud is dan de Cité is de stad Carcassonne toch ook erg oud en dat is te zien aan de bouwstijl, toch wel smalle straten en vele pleinen. Het weer is uitstekend en dat geeft in de stad een gezellige drukte. We kiezen op een terras voor een jus d'orange en dan weer verder. Wandelend via de winkelstraten richting het station komen we zomaar bij de sluizen in het Canal du Midi dat dwars door Carcassonne loopt. Dit gegraven stelsel van kanalen en sluizen verbindt de Atlantische Oceaan met de Middellandse zee en wordt gevoed door rivieren en beekjes. We gaan terug de stad in op zoek naar een avondmaaltijd, ofschoon we de royale lunch nog helemaal niet vergeten zijn. We kiezen voor een gezond broodje van Subway met kaas, ham, sla en tomaat, ook heerlijk, bij de Monoprix halen we nog een halve liter melk, dat is ook lekker. We zullen het als we er aan toe zijn wel opeten. We zwerven door de oude stad met de talloze karakteristieke gebouwen. Na nog een biertje op een terras gaan we naar ons hotel, nog een fraai kiekje van de stad met ondergaande zon. De hotelkamer is kompleet maar modern en dat betekent tegenwoordig piepklein, een niet erg groot bed, een hele platte tv, een badkamer met wastafel, toilet en douche op ca. 2.5 m2 maar ja alles is er. Alleen het zitten op een bed is niet erg handig door de fraaie maar ongelukkige bedlampjes. Na ons avondbroodje en de tv, welterusten, morgen verder.


25 februari 2016
Het ontbijt in ons hotel is rijk te noemen, heel vaak is het een croissant met jam of boter en een kopje thee of koffie maar dit is echt ok. Wat jammer is, is dat het weer helemaal is veranderd, gisteren alleen maar zon, nu miezer, grijs en dikke bewolking. Goed dat we gisteren de Cité en de stad bekeken hebben. De terugreis willen we niet over de snelweg maar over de bergen. Eerst naar Caunes les Minervois, het is een route door laag glooiende velden vol met wijngaarden, de echte Minervois komt dus hier vandaan, weten we dat ook weer. Ook het Canal du Midi slingert hier doorheen, wat moet dat een enorme klus geweest zijn. In Caunes is het tijd voor koffie, we proberen het centrum te vinden maar raken verstrikt in zulke smalle straatjes dat we niet verder durven te rijden en maar omkeren op een klein pleintje. We vinden een parkeerplaats waar ook de wekelijkse markt is, ja dit ziet er - ondanks de regen - gezellig uit. We vragen aan een mannetje waar je lekkere koffie kunt krijgen en hij wijst 'la bas' = daar, verderop en al snel vinden we een café waar het gezellig druk is, ook dit is wat je van La Douche France verwacht, we bestellen capucino maar wat we krijgen hadden we niet kunnen bedenken, koffie maar die is niet te zien onder een enorme toren van heerlijke slagroom en een beetje cacao er op, heerlijk. Aan de tafel naast ons zit een Engelse mevrouw tussen een groep Fransen maar we zien wel dat het voor haar ook moeilijk is om het gesprek te voeren. Zo'n gezellig dorpje, hier zouden we kunnen wonen. We gaan verder nu echt de bergen in maar het is miezerig en als we hoger komen rijden we zelfs in de mist en zien de fraaie Roc de Peyremaux (1008m) zelfs niet, het wordt er niet beter op maar de natuur is hier echt zo mooi, zo gevarieerd, echt genieten ondanks het weer. We komen bij een geweldig uitzichtpunt, Roc Suzadou (730m), maar het regent en Emmie blijft toch maar in de auto, ik knip er op los. De bestemming is Courniou, daar zijn de grotten van Devèze, en die zouden we graag bezoeken. We parkeren de auto, het is precies twaalf uur en er komt een mevrouw uit de Mairie, we vragen even of de grotten ook open zijn maar dan hebben we pech, er zijn werkzaamheden en die duren nog tot mei volgend jaar, helaas daar kunnen we niet op wachten. We vragen naar een restaurant, het Acasias adviseert ze en dat blijkt een goed advies. Ook hier is de lunch weer een echte maaltijd = repas, we kiezen voor het driegangen menu, uiensoep of salade, vis of stoofvlees en ijs of soesjes toe, we kiezen voor de vis en krijgen een plaatsje dicht bij de open haard. Even later schuift een Frans stel aan aan het tafeltje naast ons en we hebben direct contact maar ja, zij verstaan geen Engels, echt geen woord en dat is dan toch wel jammer, ik red me wel maar Emmie weet niet waarover het gaat. Hoe leg je aan een Fransman uit wat 'heaven' en 'hell' is, tja, waar alle goede mensen naartoe hopen te gaan na hun dood en waar alle slechte mensen heen gaan na hun dood. Met enige moeite komen we er uit, de hemel is 'Le Paradis' en de hel is 'L'Enfer'. Toch wel gezellig hier. We stellen vast dat er toch steeds meer mensen in Frankrijk wonen die ook nog een andere taal spreken maar dat is dan wel vaak een Arabische taal. Als er op school geen Engels gegeven wordt zullen de Fransen het nooit leren. En dan te bedenken dat beide talen zoveel overeenkomsten hebben: Paradise en Paradis. Als ik - voor we vertrekken - nog even naar de wc ga heb ik een heel speciale belevenis, in de wc hebben ze de tegeltjes aan de muur diagonaal geplaatst en als ik daar sta merk ik ineens dat de hele wc in 45 graden gekanteld is, toch val ik niet om en ineens staat alles ook weer recht. Je ogen kennen alleen maar rechte tegeltjes en dus gaan ze alles verdraaien om maar weer rechte tegeltjes te krijgen, desnoods de hele wc gekanteld. De reis naar huis verloopt steeds aangenamer, de zon komt er door. Als we bij Mons-La Trivalle zijn gaan we nog even kijken bij huisje nummer 1, het staat er nog steeds maar het lijkt niet verkocht zo te zien. De gezellige mevrouw in het restaurant zei dat de huizenprijzen hier op hun dieptepunt zijn, dus als je wat wilt kopen moet je nu zijn, ze vertelde dat als zij hun huis nu zouden verkopen ze niet eens hun eigen geld eruit zouden krijgen. We zijn op een mooie tijd thuis en omdat we vanmiddag al een flinke maaltijd gehad hebben is een broodje voldoende. Het was een mooie reis.


27 februari 2016
Het was de verwachting en ja soms komt het niet uit en soms ook wel, vaak ben je blij als het wel uitkomt en een beetje teleurgesteld als ze er weer helemaal naast zitten. Maar deze keer hadden ze het helemaal goed, het is voor 100% uitgekomen. Al nieuwsgierig? het heeft vanaf gisteravond 10 uur tot vanavond 10 uur geregend en niet zo'n klein beetje ook. Met bakken vol kwam het uit de hemel, we hoefden niet te douchen, je kon gewoon even naar buiten lopen en klaar was je. Emmie is druk met schilderen en ik werk de website bij, doe de administratie en bekijk de mogelijkheden om nog een dagje naar Montpellier te gaan, je weet wel de stad van de video op de voorpagina. We zullen wel zien want de verwachting is elke halve dag weer kompleet anders, eerst woensdag een zonnige dag, nu woensdag een grijze dag tja.
*** Dan nog even dit. Ja ja ja, we weten nu wel dat de aarde rond is en dat je vandaag weer kijkt naar de tijden van zonsondergang, laat maar zien.
Nou daar gaat ie dan: De zonsondergang in Bedarieux is nu om 18:33, slechts 18 minuten later dan op 11 februari (was 21 t.o.v. 30 jan), in Apeldoorn gaat de zon nu onder om 18:12, 26 minuten later dan op 11 februari (was 28 t.o.v. 30 jan) en in Trondheim gaat de zon nu onder om 17:33, 43 minuten later dan op 11 februari (was 48 t.o.v. 30 jan). Wat nu nog meer opvalt is dat de toename toch wel flink afneemt hier in de Languedoc maar verder naar het Noorden toch nog steeds behoorlijk is. Wij zijn nog steeds blij voor al diegenen die nu ook na 5 uur 's middags nog een straaltje zon kunnen 'pakken' maar vinden het jammer voor hier waar we om half zeven de zon al moeten missen. Vergelijk: als de zon hier eenzelfde toename zou hebben gehad als in Trondheim dan zou de zon hier nu pas om 19.00 uur ondergaan.


28 februari 2016
Het weer is vandaag ook nog slecht, we maken een wandeling naar de wilde orchidee die Emmie gevonden heeft maar we komen wel nat thuis. We hebben nog hout voor twee dagen, morgen nog en dan is 't op, dan wordt het elektrisch kachelen. We hebben vandaag de hotels geboekt voor de terugreis, dus NL, we komen er aan.

29 februari 2016
Weer een nieuwe week maar ook een unieke dag, negenentwintig februari, hoe vaak komt 't voor dat je in de Languedoc bent op 29 februari, niet vaak denk ik. Zo'n dag is ook een kans om weer eens na te denken over onze rubrieken/aspecten matrix, vandaag de rubriek Voorzieningen met de aspecten: Artsen, Winkels, Gezelligheid, Parkeren, De taal spreken, 'Onze' dingen en OV aanwezig. Bij deze rubriek gaat 't om de beschikbaarheid van de genoemde voorzieningen en natuurlijk graag een beetje in de buurt waar je woont.
Artsen, zijn er artsen in de buurt waar je woont, nou dat lukt heel aardig, de eerste lijnszorg is in elke stad van 1000 inwoners wel aanwezig, niet dat je dan veel keus hebt maar 't is er wel. Maar hoe zit dat met ziekenhuizen, in het Frans "Hopital" genoemd. Daar zit een klein probleem, niet elk "Hopital" is een ziekenhuis zoals wij dat kennen, het is nl. ook een hulppost of huisartsenpost maar dat is niet altijd een ziekenhuis. Bij voorbeeld vanuit Bedarieux is er een klein ziekenhuis in Bézier maar voor een ziekenhuis zoals wij dat kennen moet je toch naar een stad zoals Montpellier. Score een 7.
Winkels, in eigenlijk elke stad of dorp met meer dan 1000 inwoners heb je alles wat je voor de dagelijks leven nodig hebt. Wil je meer, bijvoorbeeld meubels of bouwmaterialen of een koelkast of tv, dan is 2500 inwoners al nodig, want anders is het er niet. Score een 8.
Gezelligheid, tja dat is erg lastig, we hebben gemerkt dat bv Caunes les Minervois een heel klein maar gezellig dorpje is, terwijl het veel grotere Bedarieux weinig gezelligheid kent. Steden zoals Pézenas, Clermont en Bézier hebben veel te bieden maar net als in NL, de ene kroeg is de andere niet dus dat is eventjes zoeken. Wel is in Frankrijk de aankleding vaak zeer eenvoudig en heeft het weinig allure, vergelijkbaar met een cafetaria in NL. Score een 7.
Parkeren, dat is in de dorpjes lastig, langs de straat is vaak alles al bezet, een parkeerpleintje is er soms maar dan vaak ook nog klein, in de grotere steden heb je wel parkeerterrein of parkeergarage maar de middelgrote steden hebben echt een probleem, te klein voor de grote parkeergarage, te groot om alles te kunnen 'bergen' op een pleintje. Score een 7.
De taal spreken, het gaat hier natuurlijk om de buitenlander die hier wil gaan wonen, werken of vakantie houden. Nou als je dan geen Frans spreekt heb je wel een probleem, zeg maar rustig een groot probleem want echt waar de Fransen spreken geen andere taal dan Frans. Dus het moet vanuit jezelf komen, jij moet de taal machtig zijn, willen leren en ook (nog) kunnen leren (we weten allemaal dat leren van een taal op latere leeftijd erg moeilijk is). Dus zonder Frans te kunnen verstaan en een beetje te kunnen spreken, vergeet 't maar, ze snappen jou niet en jij snapt hen niet. Score voor ons een 4.
'Onze dingen', wat zijn nou 'onze dingen'? In NL zijn we gewend aan b.v. Engels drop, hagelslag, zuurkool, boerenkool, boerenmetworst (zonder knoflook) maar ook zaken zoals een V&D, een Perry Sport, de DA-drogist, een Dolcis, een Invito wil ik zeggen maar die zijn er in NL ook niet meer, een Blokker, een Hema enz. Ja dat is hier dus niet, is dat erg kun je je afvragen. Nou het is niet erg maar je mist 't wel. Score een 7.
Openbaar Vervoer aanwezig? Jazeker maar niet bij jou voor de deur, in de verste verte niet. Als je dus in een dorp of stad woont, kun je meestal wel gemakkelijk de bus of de trein nemen maar woon je een beetje buitenaf dan heb je pech, iemand moet je naar de bus of de trein brengen want afstanden zijn hier groot en vaak lastig (voor 60+ ers). Score een 4.
De score voor deze rubriek in NL is 8, de score hier in de Languedoc is een 6,3. Het is niet onoverkomelijk maar heel erg gemakkelijk is het niet.

Eind van de week komt de laatste rubriek aan de orde: Familie, met de aspecten: Kinderen en kleinkinderen, Broers en zussen en Kennissen. Dat maakt dan onze inventarisatie kompleet en zullen we er onze conclusies aan verbinden.

We hebben vandaag ook naar buiten gekeken en op de thermometer en 'overwinteren' heeft plots een heel andere betekenis. Meestal willen mensen overwinteren om in een prettig klimaat de winter door te komen, nou vandaag is dat dus niet zo, het is +2 graden, het stormt en de gevoelstemperatuur is -5 graden. We zijn bezig aan ons laatste hout en ofschoon het al weer vier weken bij ons ligt is het nog steeds nat, zelfs het laatste blok hout brandt niet eens helemaal op, en ondersteunend klein hout heb ik ook niet meer. Laten we dus maar vaststellen dat we hier wel overwinterd hebben maar dat inclusief winterweer is, waarschijnlijk minder ernstig dan in NL, maar desalniettemin koud, regen, sneeuw, miezer, mist en storm. Ik leg de slaapsokken vast klaar. welterusten.


1 maart 2016
Gisteren wel vijf keer naar YR.no, Meteo.fr en Buienradar.nl gekeken om een geschikte dag uit te zoeken om naar Montpellier te gaan. Vandaag is de beste optie, de hele dag zon is de verwachting, dus half tien zitten we al in de auto. Je denkt dan Montpellier, dichtbij toch, maar dat is niet zo, vijf kwartier, echt niet om de hoek. Met de Tomtom als onze gids koersen we naar Laissac, een parkeergarage een beetje in het centrum. Maar zodra we Montpellier binnen komen staan we in de file, talloze verkeerslichten, allemaal op rood, van twee banen naar een baan. Over één kilometer doen we bijna een half uur. Als we bij Laissac zijn is deze gesloten wegens werkzaamheden, ja eerder stond er 'Ouvert' maar deze verbouwingen, die weet je toch lang van tevoren. Gelukkig zien we een een bordje naar Comédie, waar ook een parkeergarage is. Er is plaats op -3 en een kwartiertje later zitten we aan de capuchino, wel zonder lepeltje, die waren op...... Bij de Tourist Information krijgen we een kaart en we gaan op pad. Het is echt een fraaie stad en ook heel goed weer, zon. We zien wel dat de Place de la Comédie (die ook op de startpagina staat) echt de 'Place to be' is. Het is er gezellig druk met talloze restaurants en café's. Ik realiseer me dat ik hier in de jaren '90 ook geweest ben. Met een aantal collega's van het werk waren we hier twee dagen op bezoek bij een leverancier van computers. We zoeken en vinden de drie gratiën, het opera gebouw, de oude stadspoort La Babote, de kerk van Saint Roch maar dat is nu een gallerie, dat is nou toch ook wat want Saint Roch is de berschermheilige van Montpellier, nou ze kunnen die bescherming wel vergeten. We gaan door de Arc de Triomphe uit XVII, dan het Place Royale du Peyrou, met een geweldig uitzicht over Montpellier. Hier worden we heel slim 'overvallen' door een bedelaar, een keurig uitziende jongeman - ik had net daarvoor gezegd waarom zien bedelaars er altijd smerig uit - hij wijst op een lijst die we kunnen ondertekenen als petitie voor gehandicapten, dat doen we maar daarna vraagt hij ook geld, tja zoveel vindingrijkheid verdient een beloning. We gaan naar de wijk van de Universiteit waar we in een soort cafetaria sla met camenbert en een dubbele hamburger met frites bestellen. Echt heerlijk maar dan alles afwegend was het menu in Carcassonne en Courniou veel lekkerder, uitgebreider en niet veel duurder. We gaan verder en komen door de Jardin du Champ de Mars, een mooi park met heel veel speelplaatsen en speeltoestellen voor de jeugd. Via de Place de La Comédie komen we bij Antigone, een na 1978 gebouwde wijk in neo klassieke stijl, heel mooi. Er is ook een heel groot winkelcentrum Le Polygone. Het is er een drukte van belang, tijd voor een kopje thee maar daar moet je wel moeite voor doen want tot twee keer toe loopt de barmedewerker ons straal voorbij. Na de thee halen we de auto weer op, zijn we misschien voor donker thuis. We rijden mis maar de Tomtom helpt ons prima net voor vijf uur zijn we weer thuis. Maar wat was de rit toch bijzonder, de lucht is zo mooi en zo afwisseld, wat is de Languedoc toch prachtig. Thuis zetten we elektrische verwarming maar aan want al het hout is op. Maar dan pas merk je het verschil tussen een echte kachel en een 'stoofje' na drie uur 'stoken' ís het één graad warmer geworden in onze 'living'. Ik zal niet mopperen maar leg de slaapsokken vast klaar, welterusten.


3 maart 2016
Gisteren en vandaag zijn het werkdagen, opruimen, schoonmaken, kratjes inpakken, koffers inpakken, alles nakijken of we niks vergeten. Het is al met al een hele klus want ja als je voor - in principe - meerdere maanden naar 'ver weg' gaat, dan neem je toch wel wat mee. Toch ook altijd weer teveel, ik had bv zes boeken mee maar ik heb er maar twee en een half uitgelezen, de rest is de doos niet uit geweest, ja, je bent toch ook veel tijd kwijt aan werken aan de website, uitjes uitzoeken en uitjes maken natuurlijk.
We zijn hier naartoe gegaan om eens te proeven hoe het wonen in de Languedoc zou zijn in de wintertijd om daarna te bepalen of we hier permanent zouden willen gaan wonen. Daarom hebben we (op 25 december) de rubrieken/aspecten matrix opgesteld om alles een beetje te kunnen wegen. Eerder vulden we al delen in: Cultuur op 18 februari, Natuur op 22 februari, Voorzieningen op 29 februari. Zoals eerder gezegd, veel mensen gaan hier wonen vanwege het prettige klimaat, maar er is meer vinden wij. De rubriek Familie, heeft de aspecten Kinderen en kleinkinderen, Broers en zussen en Vrienden en kenissen. We kunnen daar best kort over zijn, wij missen ze allemaal en het verhaal dat de Languedoc niet zo ver is, dat ervaren wij anders. Wij geven alle aspecten een 8 in NL maar voor de Languedoc is het een 4. Eventjes op een verjaardag langs gaan, zomaar even op bezoek, het is niet zo gemakkelijk als het wordt verteld.

Familie	Score NL	Score FR	Voorzieningen	Score NL	Score FR	Natuur	Score NL	Score FR	Cultuur	Score NL	Score FR
Kinderen	8	4	Artsen	8	7	Diversiteit	6	9	Bioscoop	8	5
Broers/Zus'n	8	4	Winkels	8	8	Bereikbaarheid	8	8	Theater	8	3
Kennissen	8	4	Gezelligheid	7	7	Afstand	8	5	Musea	8	7
			Parkeren	8	7	Wandelpaden	8	6	Eetcultuur	8	6
			De taal sprkn	9	4	Rommeligheid	8	7	Verenigingen	8	4
			'Onze' dingen	9	7	Klimaat	5	6
			OV aanwezig	7	4	Ongedierte	7	5
Gemiddeld	8	4		8	6,3		7,1	6,6		8	5

We hebben de rubriek Woning buiten beschouwing gelaten, we hebben hier geen woning en dan is het maar net welke woning je kiest, wat de kwaliteit is, de ligging, de verwarming etc. Als we dan puur naar het gemiddelde van de scores kijken komen we voor NL op 7,8 en voor FR op 5,5. Kortweg gezegd hebben wij liever de warmte van onze familie dan de warmte van de Languedoc.

Ja en dan gebeurt het, de was hangt buiten en plots zien we regen aankomen, we rennen allebei naar buiten om de was binnen te halen en dan valt de deur in het slot, wij staan buiten, geen sleutels, geen telefoon, geen autosleutels, geen jas, niks. Er zit niks anders op dan naar Le Mas Alengrin te lopen en daar te vragen of ze misschien een reservesleutel hebben, maar helaas, niet dus, ook weer jammer, gelukkig is er een kennis van de eigenaar die wel een sleutel heeft en bereid is de deur voor ons open te doen, eind goed al goed, pfffff....

Wat gaan we nu doen met onze Franse plannen? We gaan eerst deze zomer weer eens lekker caravannen en dan, dan zien we wel. Dank voor uw lezen en medeleven met onze avonturen.

Terug naar Reislog Languedoc