Verslag van onze vakantie naar La Palma van 11 tot 25 november 2005

Voorwoord.

Waarom naar La Palma? We hadden gehoord van velen die ons voorgingen dat het een mooi eiland was qua natuurschoon, dat het weer er ook laat in het jaar nog heel aangenaam is en dat La Palma anders dan de andere Canarische eilanden niet te touristisch is.

Reisverslag.

Apeldoorn, vrijdag 11 november

We staan om 4 uur 's morgens op, we douchen, pakken onze koffers en vertrekken. Ontbijten doen we later wel in de auto of op Schiphol, op dit vroege uur kunnen we nog geen eten verdragen. Om 5 uur zijn we bij Brigitte, zij zal meerijden naar Schiphol en onze auto daarna weer thuis brengen. We gaan met de auto omdat we te weinig vertrouwen hebben in de Nederlandse Spoorwegen. De laatste weken was ze voortdurend in het nieuws met stroomstoringen, uitgevallen treinen, defecte treinstellen, vrachtauto's op overwegen en andere onduidelijke vertragingen. Door een fout van de bali-medewerkster duurt het inchecken bijna een uur. Na een lekker kopje koffie nemen we afscheid van Brigitte die de ochtend-spits inrijdt en gaan wij door de Douane. Om 8.35 uur vertekt ons Iberia vliegtuig naar Madrid.

We arriveren in Madrid rond 11 uur en moeten tot twee uur 's middags wachten op onze vlucht naar Santa Cruz de la Palma. Het wachten verloopt snel, we eten wat, drinken wat en wandelen door alle vertrekhallen van het vliegveld. Tijdens de vlucht naar Santa Cruz moeten het horloge een uur achteruit omdat we in een andere tijdzone komen. We landen om 16.40 uur op La Palma, ik zie de meneer van de autoverhuur al staan met een bordje met onze naam er op, dus die is er al vast. We halen de koffers op en gaan met de meneer - die Jean Berghmans heet - naar onze auto, een mooie witte Seat.
Ofschoon we tijdens de rit veel twijfels hebben over onze routebeschrijving, komen we toch mooi op tijd aan in Tijarafe dat twee weken ons thuisadres zal zijn. We doen boodschappen bij de plaatselijk 'Super Mercado' en nemen dan contact op met onze huisbaas - Senor Romero - die ons naar het huisje, de Casita, brengt. We zijn behoorlijk moe van de lange dag en gaan niet te laat naar bed.

Tijarafe, zaterdag 12 november

Vandaag een echte rustdag omdat het weekend is doen we vandaag alle noodzakelijke boodschappen. Het weer is prima dus kunnen we prima zonnen op het eigen terras met palmen.

's Middags is het tijd voor enige activiteit en wordt er gewandeld door het dorpje, het is erg rustig. Het uitzicht op het dorpje vanaf ons terras is geweldig, prachtig zo'n dorpje op een bergwand.

Puntagorda, zondag 13 november

We hebben gelezen dat er op zaterdag en zondag in Puntagorda een boerenmarkt is. We kennen dat van ons bezoek aan Canada en dus tijd voor een bezoekje. Het is een mooi gebouw en het is er ook heel erg druk. Er is van alles te koop, aardappelen, groenten in beperkte mate, koekjes, taart en vlees maar ook kunst, foto's enz. Ook hier valt het ons op dat wc-papier niet in het toilet gegooid mag worden, er staan kleine emmertjes met poeppapiertjes erin naast de wc-pot. Senor Romero had ons al - in het spaans - gezegd "No papel in toilet" maar wat dat nou precies betekende. Plotseling betrekt het weer maar de zon blijft schijnen en het regent niet echt maar het is een enorme mistbank. We gaan daarom maar weer naar ons huisje en vullen de dag met lezen in onze 'tuinkamer'. In onze tuinkamer is het heerlijk, de zon schijnt vanuit het zuiden precies naar binnen en met de elektrische kachel aan is het waarlijk een groot genoegen hier te wonen. 's Avonds is de ondergaande zon vanuit ons huisje fenomenaal.

Los Llanos, maandag 14 november

Vandaag gaan we een bezoekje brengen aan Los Llanos en Puerto de Tazacorte. We passeren hierbij het uitzichtpunt 'Mirador El Time' en krijgen een mooi uitzicht op Los Llanos, de bestemming van deze dag. We moeten nog wel even enkele tientallen haarspeldbochten nemen om er te komen. Los Llanos is volgens de boekjes de grootste stad van het eiland La Palma. Het heeft zo'n 20.000 inwoners (heel La Palma zo'n 80.000). Het is een modern uitziende stad waar ook de oude gebouwen nog wel in tact zijn gebleven en vaak mooi gerestaureerd.
We parkeren de auto aan een uitvalsweg en gaan te voet het centrum zoeken. We komen terecht op een klein pleintje bij een overdekte boerenmarkt. We lopen er doorheen en al snel bereiken we het hart van de stad. In het hart van de stad is een grote kerk en een groot plein.
Op een terras vragen we de menukaart en bestellen een pizza, die uitstekend smaakt. We maken een wandeling door de stad, maar het blijkt dat de winkels al sluiten voor de siesta, tot overmaat begint het te regenen en dus, naar de auto en naar Puero de Tazacorte. Niet vergeten, het is vandaag onze trouwdag!!

Puerto de Tazacorte

Het is een heel klein dorpje, met maar 800 inwoners, en een heel mooi aangelegd strand van git-zwart zand. We lopen over het strand en het voelt heel gewoon, wat anderen ook van zwart strand mogen denken en vinden. Wat opvalt is dat het weer hier in Puerto de Tazacorte heel mooi is, warm en zonnig terwijl het elders bewolkt was en regenachtig, wel iets om te onthouden. Het dorpje en het strand zijn voornamelijk bevolkt door Duitsers. Het is tamelijk rustig op het strand en veel mensen liggen comfortabel op een strandstoel - helaas hebben we onze zwemkleding vergeten en dus blijft het bij wandelen en een terrasje met een drankje. We doen wat boodschappen in het plaatselijke winkeltje en keren huiswaards met de gedachte hier nog eens terug te komen. We willen lopend naar de kust maar de weg is zo stijl en de afstand is toch wel erg groot. Dus keren we terug naar ons huisje.

Tijaraffe, dinsdag 15 november

We hebben gelezen dat aan de kust bij Tijaraffe een bezienswaardigheid is die 'Poris de Candelaria' genoemd wordt, ofwel Piratenbaai. We besluiten deze vandaag te gaan bezoeken. Maar eerst gaan we de dagelijkse boodschappen doen, broodjes, heerlijke verse broodjes bij ons winkeltje op zo'n vijf minuten lopen van ons huisje. We nemen de tijd voor koffie op ons terras. Na de lunch - die zoals altijd bestaat uit heerlijke broodjes met kaas- uit Holland - en ham - uit Spanje - gaan we per auto naar de piratenbaai. Het is een mooie route maar de weg is op bepaalde punten heel erg steil. Na zo'n acht kilometer parkeren we de auto en gaan te voet verder. De weg is goed en het weer en het uitzicht zijn prachtig. Na een klein uurtje wandelen bereiken we de baai. Het is feitelijk een klein dorpje van zo'n twintig huisjes in een half open grot. Er is een plaquette waarop staat dat het dorpje in 1920 gesticht is, er wonen nu nog slechts enkele mensen, veel huisjes zijn onbewoond maar wel gemeubileerd, mogelijk als vacantie- of weekendhuisje. Na een uitgebreide bezichtiging van het dorpje - weer hebben we onze zwemspullen vergeten - gaan we terug. Terug betekent in dit geval omhoog en een heel steil pad. Elke 50 meter dat we omhoog gaan moet Emmie even stoppen, het is haar bijna te zwaar. Na een klein half uurtje zijn we weer bij de auto. Als we terug rijden naar Tijaraffe staan er twee mannen te liften, het blijken Nederlanders te zijn en ze hebben al een pittige wandeling achter de rug. We geven ze een lift maar de weg is op een bepaald punt zo steil dat de auto met z'n 1400 cc de snelheid - ook in de eerste versnelling - niet kan volhouden en ik vraag iedereen om uit te stappen. Pas op een recht stuk weg kunnen de anderen weer instappen omdat ik daar weer snelheid kan maken. Ze bieden ons een drankje aan maar bij gebrek aan een 'bekend' restaurantje bedanken we. De zon schijnt nog vollop en dus zonnen we nog wat bij ons huisje.

Caldera de Taburiënte, woensdag 16 november

Vandaag gaan we de grote vulkaan bekijken, de Caldera de Taburiënte. Deze vulkaan beslaat het hele noordelijke deel van het eiland. De krater is zo'n 9 kilometer in diameter en is 1.5 km diep. Er lopen vele wandelpaden boven, onder en langs de krater.

Het is mooi weer en een wandeling is prima te doen. Met de auto gaan we eerst naar El Paso en vandaar naar het bezoekercentrum. Met de auto kunnen we naar het eerste uitzichtpunt "La Cumbretia" en gaan dan te voet langs "Mirador les Roques" en "Mirador de Las Chozas". Twee punten met fantastisch uitzicht over de krater. Na ons bezoek aan de krater gaan we het bezoekerscentrum in om de geologische achtergrond van de vulkaan uitgelegd te krijgen. Om twee uur worden we er uit gestuurd omdat het middagpauze is. We gaan naar El Paso om daar nog wat boodschappen te doen en wat rond te wandelen. Daarna is Puerto de Tazacorte een fijne plek om nog even een drankje te nemen op een terras aan het strand.

Puerto de Tazacorte, donderdag 17 november

Vandaag maken we er een echte 'zon'dag van. Het is mooi weer en de koffie smaakt uitstekend op ons eigen terras. We hebben broodjes gekocht 'voor onderweg' en na de middag gaan we naar Puerto de Tazacorte naar het strand, we huren twee strandstoelen en genieten een volle middag lang van zon, zee, strand en lezen. Omdat we geen zin hebben om te koken besluiten we om uit eten te gaan. Het eerste restaurant valt af omdat het enige vrije tafeltje 'benedenwinds' ligt van een pijprokende heer. Het tweede restaurant valt af omdat de prijzen daar sinds vorig jaar met 40% gestegen zijn (in vergelijking met de prijzen in ons boekje van 2004). We gaan naar ons 'vaste' terras en bestellen tropical-sla met kip en frites. De sla is geweldig maar de kip en de frites zijn in het zelfde frituurvet gebakken (zoals zo vaak in Spanje) en smaken derhalve ook overeenkomstig. Helaas geen geweldig etentje.

Santa Cruz de La Palma, vrijdag 18 november

Vandaag gaan we vroeg op pad, naar de hoofdstad van het eiland La Palma: Santa Cruz. We parkeren de auto een eindje buiten de stad en lopen naar de stad langs het strand en langs de haven. Santa Cruz blijkt een heel mooie stad met leuke straatjes en pleintjes met veel oude huizen, winkels, bar's, restaurants en kerken. De winkeltjes hebben een hoog Emmie-gehalte. We genieten van lekkere koffie op een terras en van een drankje op een ander. We lunchen nabij een replica van de boot van Columbus die als museum ingericht is.

We lopen nog een ommetje door de straten van Santa Cruz en ook hier sluiten de winkels al vroeg voor een middagpauze. We gaan terug, maar even in El Paso aan en doen hier lekkere boodschappen zodat we lekker thuis eten.

Tijaraffe, zaterdag 19 november

Het regent zachtjes wanneer we wakker worden. De wolken zakken nog iets verder en we zitten in de mist. 's Middags wordt het iets beter en gaan we wandelen in ons dorpje op zoek naar een goed restaurant. We kunnen het niet vinden, er zijn wel veel bar's en een soort pizzeria waar slechts één tafeltje staat. Onze huis-eigenaar komt langs om nieuwe handdoeken te brengen en vertelt ons dat langs de weg naar Puntagorda een goed restaurant is. We besluiten daar 's avonds te gaan eten. Het restaurant heeft een moderne uitstraling en een fantatisch uitzicht over de zee maar het is er - zodra de zon onder gegaan is - erg koud. Het eten ziet er goed uit maar is al snel erg koud en valt daardoor toch tegen. We besluiten met de stelling dat de Spaanse keuken gemakkelijk te overtreffen is.

Puntagorda, zondag 20 november

Vandaag is er weer boerenmarkt in Puntagorde, dus erheen. We doen wat kleine boodschappen en gaan daarna naar Las Tricias, een klein dorpje iets verderop. Hier zou een leuke wandeling beginnen, maar waar dan precies? We vragen aan de weinige voorbijgangers - de meesten Duits - en vinden uiteindelijk het startpunt van de wandelroute die ons moet leiden naar grotten met oude tekeningen: Le Cuevas de Buracas. Het is een mooi, afwisselen, interessant en soms steil pad. We lopen langs een soort molen - die helemaal niet lijkt op de Hollandse molen - langs de zg. drakenbomen, maar de tekeningen in de grotten hebben we niet gezien. Het was een mooie route met ook heel gezellige ontmoetingen met anderen die deze route wandelden. Na deze inspannende dag is het in ons huisje goed toeven bij een wijntje.

Los Canarios, maandag 21 november

De dag begint met zon en daarna broodjes halen. We gaan vandaag naar Los Canarios op het zuiden van het eiland. We bezoeken het plaatselijke café voor een lekker kopje koffie en dan naar de vulkanen. De eerste is San Antonio, die in 1949 nog uitgebarsten is. Er is een bezoekerscentrum waarin weer veel uitgelegd wordt, erg interessant allemaal. San Antonio is de grootste waar een wandelpad naar toe gaat. We ontmoeten daar een stel uit Friesland waar we gezellig mee kletsen. Daarna gaan we 'op zoek' naar de vulkaan Tenequia, het is een pittige wandeling maar wel erg mooi. De Tenequia is in 1972 nog uitgebarsten en dat heeft voor best veel schade gezorgd, complete bananen-plantages zijn weggevaagd. We ontmoeten hier weer 'ons' Fries stel en dat maakt het erg gezellig. Wij, de mannen, beklimmen de Tenequia de vrouwen haken na elkaar af en wachten tot wij weer terug komen. Samen wandelen we weer terug naar onze auto's, die van hen staat dichterbij dus nemen we al snel afscheid. De terugreis verloopt heel voorspoedig en ... als beloning voor de mooie dag eten we heerlijk thuis.

Los Llanos, dinsdag 22 november

De zon is al op als we opstaan, niet ongebruikelijk in onze vacanties. We zouden er vandaag een rustdag van maken, maar door het mooie weer wordt het toch 'n reisdag - Los Llanos - daar zou nl. een glasblazer zijn werk doen direct voor de klanten. Na enig zoeken vinden we z'n atelier. Hij maakt leuk werk. We nemen ruim de tijd om zijn kunsten gade te slaan. We kopen voor de vrouwen in de familie een klein cadeau'tje - een glazen vogeltje. Daarna gaan we de stad in . 's Middags gaan we naar Puerto de Tazacorte naar het strand. Het is een zonnige middag en we genieten vollop van strand, zon en zee. Voor we teruggaan nemen we op een terras nog een ijsje, we hadden wel eens een lekkerder ijsje gehad....

Tijaraffe, woensdag 23 november

De schrijver dezes voelt zich vandaag niet zichzelf dus deden we niets tot zeer weinig. 's Middags gaan we even naar Puntagorde voor wat 'site-seeing' en wat boodschappen.

Tazacorte, donderdag 24 november

Vandaag is onze laatste vacantiedag. We gaan naar Tazacorte en daarna willen we naar Puerto Naos. Via Puerto de Tazacorte gaan we naar Tazacorte. Tazacorte blijkt een heel leuk stadje met vele kleurrijke gebouwen en huizen. Er zijn zowaar meerder straten in het centrum en zelfs een leuk pleintje met een grappige fontein. Na de gebruikelijke 'site-seeing' en de koffie gaan we weer verder naar Peurto Naos - althans dat is de bedoeling - maar we missen een afslag en bevinden ons zomaar in Los Llanos. Na wat extra kilometers komen we via La Laguna dan toch nog in Puerto Naos. Het weer is prima en op het strand is het zelfs warm - bijna heet - te noemen. We zonnen en zwemmen wat - er is veel wind en golfslag en de branding is behoorlijk sterk te noemen. Na onze broodjes rond lunchtijd gaan we naar de grote boulevard. Puerto Naos is precies wat men altijd verwacht, zee, strand, zon en .... een boulevard met een groot aantal voorzieningen. Er zijn wel heel veel appartementen hotels, we bekijken er eentje door gewoon te doen alsof we daar logeren. Het lijkt leuk maar het is toch wel een beetje saai en duf. Door al deze 'moderne' bouw - alles voor het toerisme - is er niets neer te vinden van het oorspronkelijk vissersdorpje. We gaan tegen het eind van de middag weer huiswaards.

Amsterdam, vrijdag 25 november

Vandaag onze thuisreis, einde van de vacantie. We staan om vijf uur op, rijden vlot naar het vliegveld en laten daar ons huurauto'tje achter dat ons twee weken goed geholpen heeft - behalve als het te steil werd. We moeten natuurlijk wachten, eerst tot we kunnen inchecken, dan wachten tot we kunnen instappen, dan wachten tot we op Grand Canaria zijn, dan wachten tot we naar Barcelona kunnen etc. etc. Na wat vertraging komen we eindelijk zo rond zeven uur aan op Schiphol en hebben behoorlijke trek, dus naar de Burger King en smullen maar. De finale is echter nog beter, in de omgeving van Apeldoorn ligt zo'n 30 cm sneeuw en dat heeft het treinverkeer danig in de war gestuurd aldaar. Gelukkig komen toch nog thuis en zijn buurman Henk dankbaar dat hij ons van het station wilde halen, want tja, de bussen reden gewoon niet, teveel sneeuw!

Was het de moeite waard?

Ja, het eiland is niet al te groot en aan twee weken heb je dus wel genoeg - al heb je dan nog niet alle bezeinswaardigheden bekeken. Het weer was prima, maar oktober was achteraf een betere keus geweest, iets warmer - want om ons huisje waaide het meestal zo hard dat we niet in de tuin konden zonnen of zitten. Gaan we weer, nou heel waarschijnlijk niet, dan heeft een bezoekje aan zuid-Frankrijk toch onze voorkeur.