Reisverslag Vakantie Curacao januari - februari 2009

Onze reis naar Curacao begint met een reisje naar Schiphol, we gaan vooral om de zo gewenste carport te bouwen voor Hetty maar een paar bezoekjes aan Willemstad en andere bezienswaardigheden staan natuurlijk ook op het programma. Zoals altijd is het klimaat heerlijk en de bevolking gastvrij. Wij vinden het leuk en gezellig om een beetje te wandelen door de stad die zoveel cultuur heeft maar ook zoveel heeft meegemaakt in de geschiedenis en te genieten aan één van de vele strandjes op het eiland en de woeste natuur te ervaren die het eiland ook vollop biedt.

De carport bouwen

We beginnen met het ontwerp van de carport, Hetty heeft daar een goede vriend voor gevraagd, de ontwerper had oorspronkelijk het idee de carport van steen te bouwen in de stijl van het huis maar dan heeft Hetty de verkeerd aannemer ingeschakeld zeg ik. We overleggen en al snel is het ontwerp klaar. Na het opstellen van het bestek ga ik met Hetty naar de bouwmaterialenhandel om alles te bestellen en de benodigde schroeven enz. enz. uit te zoeken. We zijn er bijna de hele dag mee bezig. De bouwmarkt belooft alles snel te zullen brengen maar tja is dat snel genoeg, toch komt het spul al na twee dagen maar een aantal planken mogen ze weer meenemen omdat ze zo krom zijn dat we daar niks mee kunnen. Na het uitzetten kan begonnen worden met het plaatsen van de funderingspalen en al na een paar dagen krijgt de carport vorm, het gaat relatief gemakkelijk, we hebben alles in voldoende mate besteld. De liggers worden aan het huis bevestigd waar het kan, het geeft stevigheid want het kan op Curacao vreselijk stormen Er is natuurlijk ook tijd voor een pauze, in dit heerlijk klimaat is dat vollop genieten maar de pauzes zijn wel kort want het werk moet verder. Het is een precies werkje met veel passen en meten, soms een paar stapen terug doen omdat het toch anders moet dan gedacht, het is vooral werken en improviseren tegelijk. Nu de carport vordert, kan Hetty's auto alvast een beetje oefenen. Dan het deel dat feitelijk naast het huis komt te staan, de bevestiging aan het huis is even een puzzel, maar 's nachts krijg ik het goede idee, dus weer even wat afbreken en dan weer opbouwen. De dakplaten worden geschilderd in de originele kleur van het dak van het huis en na enig nadenken wordt ook de onderkant wit geschilderd zodat dat later niet meer hoeft, slim idee van Hetty. Het op de carporty monteren van de dakplaten is een gevaarlijk werkje, balancerend op de smalle dragers worden de platen omhoog getrokken en op hun plaats gelegd omdat ze al geschilderd zijn is het effect direct goed te zien, het ziet er prima uit. Dan nog ter versteviging worden een aantal schoren geplaatst en precies vijf uur voordat we weer terug vliegen is de carpot helemaal klaar. Niet alleen Hetty maar ook wij zijn erg blij met het mooie resultaat.

Leuke uitstapjes

Tussendoor hebben we voldoende tijd om nog een paar keer een dagje uit te gaan en Willemstad te bezoeken en een dagje naar de grotten van Hato en naar de woeste noordkust en natuurlijk een dagje strand.

Willemstad

Willemstad is niet alleen leuk om de te zien met zijn kleurrijke gebouwen maar het is er ook altijd op een heel bijzondere manier gezellig en dat komt niet alleen door het mooie weer maar ook door de gezellige uitstraling van de bevolking die het allemaal wat gemakkelijk opneemt dan de meeste Nederlanders. We zijn door Hetty afgezet aan de kant van Otrobanda, vroeger de arme kant van Willemstad waar het werkvolk woonde, nu toch prachtig gerestaureerd en een waardig deel van Willemstad. We gaan naar het goed gerestaureerde Riffort waar een flink aantal winkeltjes en restaurantjes gevestigd zijn, tijd voor een kopje koffie hoog vanaf de oude muur van het Fort, met een prachtrig uitzicht over de zee, gek maar vanaf Willemstad kijk je richting Venezuela, en soms, heel soms zie je het liggen. We gaan na de koffie richting het Brionplein en lopen over de pondjesbrug naar de rijke deel van Willemstad: Punda. Hier zijn in het oude centrum erg veel winkeltjes en een aantal kleine restaurantjes maar bijzonder is de overdekte markt en de markt aan de kade die vanuit oude visboten gedaan wordt, voornamelijk groente en vis. Vroeger voeren deze boten zelf naar Venezuela om daar de spullen te halen maar ook hier heeft de moderne tijd toegeslagen, de bootjes worden bevoorraad door vrachtauto's.

De pondjesbrug is altijd een feest vooral als ie open gaat, dan gaat een bel en iedereen die er op is probeert nog snel de overkant te halen, want als je dat niet lukt, dan zit je vast op de brug. Zodra de brug echter open is, begint een veerdienst onmiddelijk met de dienst naar de overkant, twee bootjes varen af en aan en vervoeren de mensen die willen oversteken. In Punda ligt ook het bestuurscentrum met het gouvernementsgebouw, de zetel van parlement en Gouverneur. Natuurlijk gaan we even bij het oude fort kijken, waar vroeger nog wel een wachtpost stond maar nu niet meer. Eigenlijk jammer dat veel folklore verdwenen is om de financiën op orde te krijgen. We lopen langs het oude fort, hier waren vroeger veel restaurantjes maar het is een beetje een verlopen boel, jammer, het was er altijd zo gezellig, zo dicht aan het water je eten geserveerd te krijgen. We gaan via de winkelstraten naar de 'Marsha Nobo' - de nieuwe markt, die volledig overdekt is om zo de waren te beschermen tegen de zon. Langs de waterkant liggen de bootjes dat is gezellig maar de winkeltjes aan het straatje zijn helaas niet meer wat het geweest is, veel rommelwinkeltjes, jammer. Langs de Annabaai zijn een aantal leuke terrasjes gekomen en het is er gezellig zitten met het uitzicht op de langsvarende boten en het open en dicht gaan van de pondjesbrug. Na een welbestede dag wacht morgen weer de carport op verdere afwerking.

De grotten van Hato

De grotten van Hato liggen vlakbij het vliegveld Hato van Curacao, het is gemakkelijk te vinden en het is er nooit echt druk, dat is eigenlijk vreemd en jammer want het zijn fraaie grotten en de gids weet zijn verhaal goed te brengen. Bij de grotten is natuurlijk gelegenheid voor een kopje koffie of een drankje waar we graag gebruik van maken. Na het betalen van het geringe bedrag voor de toegangskaartjes en na enige tijd geduldig wachten mogen we naar binnen, de gids geeft eerst algemene uitleg over grotten, Curacao is een eiland gedeeltelijk ontstaan door vulkaanuitbarstingen op de zeebodem en deels door koraalgroei gedurende miljoenen jaren. De opstuwing van de bodem enerzijds en de daling van de zeespiegel anderzijds hebben er voor gezorgd dat het eiland in een drietal stappen omhoog gekomen is. Tijdens de vulkaanuitbarstingen werd water verhit tot stoom en dat zorgde ervoor dat er grote luchtbellen in de nog hete lava achterbleven en dat vormde dus de grotten. Door de regenval is water door het poreuze gesteente naar binnen gesijpeld en heeft voor de fraaie halagtieten en stalagtieten gezorgd die zo kenmerkend zijn voor de meeste grotten. Op Curacao is de vorm van de grotten bijzonder en ook bijzonder fraai uitgelicht waardoor het geheel erg aantrekkeljk - gemaakt - is voor de bezoeker. Natuurlijk weet de gids overal de meest vreemde afbeeldingen te herkennen in de rotsformaties, olifanten, duivels, Mariabeeldjes noem maar op, alles is voorradig in de grotten. Het is ook de gezelligheid van de groep die het aantrekkelijk maakt en de gids stelt voor dat hij van iedereen een foto gaat maken en ook dat wordt op prijs gesteld. Na een klein uurtje gaan we weer op weg naar de uitgang, nu blijkt dat we al een heel eind afgedaald zijn en ook al behoorlijk ver in de grot zijn gegaan, natuurlijk zijn er nog gangen waar we niet mogen komen vanwege het gevaar of de nauwe doorgang. Er bestaat een verhaal dat er vanuit de grot een tunnel is die helemaal naar Venezuela loopt maar dat is m.i. niet waarschijnlijk.

De Noordkust

Vandaag gaan we langs de woeste noordkust van het eiland, de Atlantische Oceaan beukt elke minuut met grote kracht op de rotsformaties die in de eeuwen gevormd zijn. Een zandkust zou allang niet meer bestaan omdat ze volledig weggespoeld zou zijn onder het geweld van de golven. Na een flinke rit door de woeste natuur aan deze kant van het eiland komen we bij het Landhuis Dokterstuin, we waren hier al eerder, het is een soort restaurant en tegelijk een soort buurthuis en museum want het is deels nog steeds ingericht zoals het vroeger ooit was. We bestellen iets te drinken en iets te eten want het is hiet goed toeven en de mensen zijn erg vriendelijk, als we weggaan zien we een grote leguaan rustig weglopen, het beest is bijna een meter lang en heeft - ofschoon ie onschuldig is - een woeste uitstraling waardoor ie andere dieren afschrikt maar of ie op Curacao echte vijanden heeft dat weet ik niet. We vervolgen de weg en gaan naar het Shete Boka Park. Dit gebied was vroeger gewoon vrij toegankelijk maar de regering heeft centjes nodig en dus staat er een hek omheen en moet je een kleine entree betalen. Op dit punt is de woeste kracht van de natuur vollop zichtbaar. Je kunt hier heerlijk wandelen en tegelijk genieten van deze natuur maar let op dat je goed voorbereid op pad gaat want de zon is hier onbarmhartig en je verbrandt in een half uur en ook een fles water is zeker aan te raden. Na een lange wandeling naar 'Boca Tabla' gaan we weer op weg verder naar 'Westpunt'.

Westpunt

De weg naar Westpunt is nog steeds heel gevarieerd maar je merkt ook dat het aantal dorpen en woningen snel afneemt, het is te ver weg van de voorzieningen zoals winkels enz. Als je hier woont moet je voor elke boodschap toch wel een flink aantal kilometers rijden en naar je werk is al helemaal een crime want dat is voornamelijk geconcentreerd in Willemstad. Op de westpunt aangekomen kom je in het dorpje Westpunt dat vooral bekend is van de Lodge Kura Hulanda een fraai hotel dat vooral voor de jet-set bedoeld is zoals de Schuurmannetjes en andere filmsterren, logisch, ze willen ook hun rust en de papparazzie moeten een heel eind rijden voor ze op westpunt zijn.

Knipbaai

We kiezen voor een rustig strandje, dat lukt hier beter dan bij de Jan Thiel baai, bij Seaquarium of Princes Beach, het wordt de Knipbaai, lekker rustig met een aantal klassieke palmblad parasollen die meestal al in gebruik zijn bij de zonners die al vroeg gekomen zijn. We genieten van het uitzicht, de zon, de zee, de heerlijke temperatuur en met wat smeren en drinken zijn we voldoende beschermd.