Scandinavië reis,

Week 33

Route week 33

Maandag, 10 augustus Het weer lijkt goed te zijn, voldoende goed voor wat boodschappen in de morgen en een wandeling in de middag, bij de receptie hebben ze gisteravond uitgelegd waar je niet te ver van hier een rustige wandeling kunt maken, zonder klimmen en zo. Dus na de lunch gaan we op pad, we vinden de aangewezen plek gemakkelijk en ook de wandeling verloopt prima al lopen we natuurlijk ook eventjes verkeerd. Het is 80 minuten later als we weer bij de auto zijn, precies een wandeling die we aankunnen. Omdat het filmpje gister toch wat mislukt was gaan we opnieuw naar Varden - je weet wel dat uitzichtpunt boven de stad - we draaien nu drie filmpjes en dan kunnen we 'thuis' kiezen, we willen nog even naar het leuke restaurant dat ook op de top staat maar het is maandags en dinsdags gesloten. Dus naar de stad, auto parkeren, kost handen vol geld maar een vriendelijke mevrouw geeft ons haar kaartje, wat zijn we weer fijn geholpen. We gaan de stad in en ontdekken dat Molde (24.000 inwoners) een heel gezellige stad is met een gezellig centrum, leuke straatjes, veel kleine winkeltjes, dus geen grote V&D en C&A enz. Er is ook een winkelcentrum dat best leuk is. Er is veel groen in de straten en Molde wordt ook wel de rozenstad genoemd en terecht. Na thee met een koekje gaan we weer huiswaards, we eten lekkere zalm. Jaloers... mag hoor.

Dinsdag, 11 augustus We gaan maar weer eens verkassen, Molde is erg mooi maar Kristiansund wacht op ons. Gisteravond nog bij de receptie naar het weer voor morgen gevraagd en wat hadden ze het fout, ze zeiden dat het de hele dag zou regenen maar de zon staat hoog aan de hemel met slechts een wolkje in het verre westen. We gaan op weg, eerst naar Bud want daar begint de veel geroemde Atlantenhavsveien (oftewel de weg langs de Atlantische Oceaan). Nog voordat we in Bud zijn krijgt de man van de receptie gelijk het valt met bakken uit de hemel en Bud is nog gesloten, nergens een kopje koffie te krijgen. We gaan maar verder. We komen langs borden die duiden op een 'belangrijke toeristische attractie' maar er staat nergens wat het inhoud wel dat het 7 km richting zee is (en ook weer 7 terug) in de stromende regen. Het is twaalf uur geweest, een parkeerplaats, we stoppen en nemen ons eigen gemaakt broodje met water (wat een leven). Amper vijf minuten verderop is een soort bezoekerscentrum met restaurant dus opnieuw stoppen en nu eerst koffie. Het zijn twee erg gezellige dames achter de bar die ook balen van het slechte weer. Eén blijkt Nederlandse en woont al 10 jaar in Noorwegen. Ze helpt ons met het adres van een camping in Kristiansund want degene die in de Tomtom staat ligt aan het vliegveld (blijkt later dat ie permanent gesloten is). We krijgen het adres van de Atlanten Camping. Als we weer buiten komen is het droog en dus tijd voor een foto-rondje over de board-walk, erg leuk. In 'no time' zijn we in Kristiansund en de prijs van de tunnel valt deze keer erg mee. De plaatselijke situatie bij de camping is iingrijpend veranderd en dus weet Mw. Tomdom het weer eens niet en is gezond verstand nodig. We krijgen een plekje in de zon maar ik houd broek en shirt aan, want anders regent het binnen een half uur. Nou Murphy bestaat niet, precies een half uur later kondigt een donderend onweer zich aan en nu, de volgende morgen regent het nog steeds. We zitten droog en kijken het journaal en Flikken Maastricht. Welterusten.

woensdag, 12 augustus Het was verwacht, regen, veel regen en het is volledig uitgekomen de hele camping is drassig en dat zal - net als het weer - niet snel veranderen. Pas in de loop van de middag wordt het iets droger en gaan we naar de stad, we vinden snel een parkeerplaats in een winkelcentrum en maken daarin een ommetje en doen wat boodschappen. Omdat het nu droog is geworden willen we even door de stad lopen maar een echt gezellig centrum met groen, een wandelgebied, terrasjes, we kunnen het niet vinden. Kristiansund is in 1940 volledig verwoest door een bombardement en daarna opnieuw opgebouwd en de trant van wat toen de norm was: beton en alles vierkant. We maken nog een rondrit en dan is het huiswaards. Tot morgen.

Donderdag, 13 augustus Gisteren alle tijd gehad om een leuke rondrit over het eiland Averøy te bedenken. Het weer is prima, het is droog en er wordt zon verwacht, na de koffie gaan we op pad - overigens een goede tip Lex. We gaan door de Atlantentunnel naar Bremsnes, daar is niet alleen een leuk kerkje - dat gesloten is - maar ook een belangrijk stuk geschiedenis van de streek. In 1704 kwam een Schot Leslie naar deze streek en introduceerde hier het drogen van kabbeljouw, dat werd de zg. Klippfisk, wij noemen het stokvis, en bracht daarmee grote werkgelegenheid naar deze streek. Bij het kerkje is het familiegraf. We gaan verder naar Kvernes waar een 'gewone' kerk en een Stavkirke naast elkaar staan, we slaan de Stavkirke over, de 'gewone' is erg fraai van binnen. Dan naar Rånes, daar zijn overblijfselen van een zeer oude Viking nederzetting. nl. een grafheuvel (een berg stenen) waarvan men vermoed dat daaronder een vikingschip ligt met de overledenen er in. Interessant maar verder is er niks te zien, wel een leuke legende dat toen boeren probeerden het graf open te maken op zoek naar een goudschat zij zagen dat hun boerderij in brand stond maar terug bij de boerderij bleek dat niet zo te zijn, zij lieten daarna het graf ongemoeid. Wij gaan verder naar Kørstad, ook daar een soortgelijk kerkje maar met een bankje in de zon, we zijn verkocht en genieten van het uitzicht op de Kvernesfjord. Verder naar een strand - volgens de kaart - maar helaas geen strand aangetroffen. Dan zijn we weer bij het bezoekers-centrum van de Atlantenhavsveien en in de zon is het genieten van thee - ja met een koekje. Omdat het nog best vroeg is en heel mooi weer besluiten we niet rechtstreeks terug te gaan naar Kristiansund maar langs de overkant van de Kvernesfjord terug te gaan. Ook dat levert weer mooie vergezichten op in Eide bij - weer een zelfde - kerkje doen we boodschappen. Al met al is het een rondje van 126 km, twee tunnels, van 6 en 5 km, veel bruggen waarvan de langste een vrijhangende brug is van 1257 meter lang, die Noren kunnen niet alleen tunnels boren maar ook best wel bruggen bouwen. We eten zalm vanavond, heerlijk, maar met spruitjes, dat had je niet kunnen bedenken. Groetjes.

Vrijdag, 14 augustus Vandaag gaan we naar de meest noordelijke stad op onze reis door Noorwegen, Trondheim. Het is toch nog een stevige rit van 200 km maar dat hebben we deels aan ons zelf te danken omdat we de toeristische route willen doen. We steken direct de Arsundfjord over met de veerboot naar het eiland Tustna, daarna Strabben, dan Ertvågøy, we volgend de 680 die ons langs deze kustweg naar de E39 voert naar Trondheim. Het weer is goed maar als we willen vertrekken zeg ik, ik wil toch de stroom van de Mover nog uit zetten, dan als ik terug loop naar de auto kijk ik nog eens goed naar de koppeling, die zit helemaal niet aan de trekhaak maar ligt er gewoon boven op. Noem het de Voorzienigheid dit had goed fout kunnen gaan. We hebben een flinke kan koffie gemaakt, kopjes en zelfs koekjes mee, dus niets kan een heerlijke koffiepauze verhinderen. De overtocht met de veerboot verloopt voorspoedig al is de prijs te omschrijven als diefstal maar ja 't is wat als je geen keus hebt. Het is rond tien uur, koffietijd, nergens een plekje om te parkeren, daar hebben ze hier nog niet aan gedacht. Het is half elf als we een strookje asfalt zien waar we net kunnen staan, we drinken lekkere koffie in de auto met een koekje. Als we verder gaan is er na amper vijftien minuten een prachtige pic-nic plaats met bankjes en een geweldig uitzicht op zee. We nemen nog maar een bakje. Voor de lunch - ook zelf meegebracht - hebben we meer geluk, er is een prima parkeerplek met pic- nic bank. De route langs deze kustweg is echt geweldig mooi, staat in geen enkel boekje, we komen zelfs nog over een bergkam met een paar haarspelbochten maar ook dat is prima gegaan, riviertjes, watervallen, vergezichten, het is echt een uitje. In Trondheim hebben we pech of geluk, hoe je het maar wilt noemen, Mw. Tomtom stuurt ons van de snelweg af op weg naar de ingestelde camping als we langs een camping rijden stoppen we en checken in, het is niet veel meer dan elf parkeerplekken maar ach, het is maar voor een paar dagen, o ja, de borg voor de sleutel van de wc is 400 kronen (44 euro). Als we staan en ingericht zijn realiseren we ons dat dit helemaal niet de camping is waar we naar toe wilden, tja wat doe je, er is al betaald, ach laat maar. 's Middags gaan we naar het shopping-centrum in de stad, eerst even 'onze' camping opzoeken, even kijken hoe die er uit ziet. "Opgeheven" staat er op een groot bord, Voorzienigheid? We vinden snel het shopping-centrum, tracteren ons zelf op een ijsje en doen de nodige boodschappen.
***Dan even over Trondheim, we hadden het idee dat het een provinciestadje was, zo'n 40.000 inwoners. Maar het is schrikken als we horen dat Trondheim de derde stad van Noorwegen is met 180.000 inwoners, nooit gedacht. Vanaf onze camping naar het hart van de (oude) stad is 12 km, niet iets om te lopen. Van die 180.000 zijn er 30.000 studenten omdat Trondheim blijkbaar een fijne stad is om te studeren. We eten kip-tandori uit eigen keuken, en lekker!!

Zaterdag, 15 augustus we gaan Trondheim bezoeken, gisteravond een lijstje gemaakt met de belangrijkste beziens-waardigheden: de Nidaros kathedraal (waar we een orgelconcert kunnen bijwonen - het was vooral hard en niet erg mooi), de Mariakerk (waar vrijwilligers een broodmaaltijd klaar zetten voor daklozen), Bakklandet (een wijk met leuke huisjes uit de 19'en 20'eeuw waar het zo druk is dat je over de hoofden kunt lopen, grappig is een veiling te zien van oude rommel), de oude pakhuizen aan het water, de oude brug, het oude fort (dat we laten schieten omdat het toch wel een beetje hoog ligt, meestal met een fort) en het openluchtmuseum (waar ze bezig zijn met de voorbereiding van een 'rock-concert' dus wij zijn niet gewenst). Het is nog relatief vroeg, we gaan naar een strandje, toch nog 6 km. Tijdens de rit er heen merk je dat je in een grote stad bent, het verkeer staat meer stil dan dat het rijdt. Op het strandje is het erg druk en dat is logisch want het is vandaag echt fantastisch weer, de hele dag zon en warm, wel veel wind. Jammer dat we niks meegenomen hebben, geen handdoeken of zwemkleding. We gaan terug, toch nog even een paar boodschappen. We eten lekker pizza uit eigen oven. Welterusten, morgen gaan we verkassen.

Zondag, 16 augustus Gisteren op het strandje hadden we het al gemerkt, het waait hard, met vlagen heel hard, zelfs de deur van de car is daardoor dicht geknald. De vlaggen - van Roberts automerk - die vlak bij ons staan klapperden heel hard in de wind en zelfs vannacht konden we dat goed horen. Als het zo zou blijven bedacht ik me vannacht dan gaan we niet verkassen maar - nooggedwongen - naar het strand. Het ziet er eerst naar uit dat de wind wat is gaan liggen maar als we alles gereed hebben om te gaan is die echt weer tot stormachtig aangetrokken. We gaan dus niet naar Røros maar naar het strand. Het is nog niet druk op de weg en nog niet druk op het strand als we gaan liggen, we zijn nummer 10 en 11 (schat ik zo). De hele dag is de zon er vollop maar het voelt niet heet door de stevige wind. Het is over tweeën als we terug gaan, ik ben vergeten bij te boeken voor een extra nacht, maar ja zo druk is het toch niet. Als we weer op de camping aankomen en willen verlengen zegt de man, ja dat kan maar dan moet u wel verhuizen van plaats 8 naar plaats 11 want er komen twee campers die naast elkaar willen staan op plaats 8 en 9. Nou ja, gelukkig is dat overkoomlijk, de Mover brengt ons er heen en binnen 10 minuten staan we weer. Maar in korte tijd melden zich nog vijf campers voor een plaatsje, stel je voor dat we pas om vijf uur teruggekomen zouden zijn van het strand, dan hadden we hier geen plaats meer gehad, Voorzienigheid?
***Dan nog even over 'ons meest noordelijke punt', dat was dus vandaag op het strandje, voor wie het interesseert: 63°27'NB en 10°27'OL.

Naar de volgende week.

Terug naar Scandinavië reis