Scandinavië reis,
Maandag, 3 augustus In het onvolprezen boekje over Noorwegen (van de ANWB) staat dat Stryn het middelpunt is van de wintersport op de Jostedalsbreen. De weg naar Stryn loopt over de bergen en dan langs de zuidoever van de Nordfjord en misschien kunnen we langs de noordoever weer terug maar volgens een pas gekochte kaart (bij de .... inderdaad de ANWB) is er geen weg. We gaan
na de koffie op pad, we gaan eerst berg op waar we op de top een geweldig uitzicht hebben op de Nordfjord, er staat natuurlijk ook een bus met Chinezen, dan omlaag op de weg die weer in een andere ANWB kaart genoemd staat als "af te raden met de caravan" omdat deze erg steil naar beneden gaat, 8%. We zien geen enkele caravan rijden maar er ligt ook geen in de diepte. Na Utvik en Innvik komen we in Olden, dat gelijk een heel stuk toeristischer is dan 'ons' Byrkjelo. We nemen een goedkope - meegebrachte - lunch op een pic-nic bank op een pleintje vol souvenir winkels, twee supermarkten, een snackbar en een
kledingwinkel (rare combinatie). We maken een ommetje en dicht bij het pleintje zien we een pand dat precies geschikt is voor B&B, vier aparte kamers, een gezamenlijke eet/verblijfruimte, een ruimte voor een klein koffie-restaurant en helemaal boven is ook nog een etage voor onszelf. Tja wat doen we, toch maar niet, al jeukt het wel, zo'n mooie plek. We gaan naar Stryn. Stryn is echt een leuke plaats, leuke straten, veel groen, veel winkels en restaurants met terras. De Tourist Office (de "I")
helpt ons enorm door te vertellen dat er al jaren een gewone weg langs de noordoever van de Nordfjord is en dat we met een veerboot weer kunnen oversteken naar Byrkjelo. Verouderde kaarten, een ramp, maar Mw. Tomtom had 't deze keer goed. Ook deze route, die wat hoger boven het water loopt is erg mooi maar soms ontnemen bomen het uitzicht. We merken ook dat de zuidelijke weg eigenlijk de hoofdweg is want deze is op veel plaatsen erg smal. Als we ergens stoppen voor een foto houdt de auto er zomaar mee op, ik start maar na een paar tellen stopt ie al weer, nu krijgen we het toch een beetje spaans benauwd, dit hoop je nooit mee te maken, ik start nog een keer en nu blijft ie wel lopen, de schrik zit er goed in, wat als dit in een tunnel gebeurt met de car er achter. Daarna blijft het gelukkig goed gaan maar de oorzaak, geen idee, wie het weet mag het mailen, graag zelfs. We zijn mooi op tijd bij de veerboot en na een korte stop in Sandane zijn we weer 'thuis'. We doen de was, het is plotseling mooi weer maar als de was hangt verdwijnt de zon, wie zegt dat Murphy niet bestaat. Welterusten.
Dinsdag, 4 augustus In Byrkjelo hebben we alles nu wel gezien, zoveel viel er immers niet te zien. Wel moeten de uitstekende camping voorzieningen genoemd worden en dat voor maar € 25,00 per nacht incl elektra en 6 minuten douchen voor € 1,10. We vertrekken snel, onderhand zijn we aardig op elkaar ingespeeld in de taken die er zijn bij vertrek en aankomst. Na een half uur hebben we onze eerste veerboot, als we over zijn, willen we koffie maar vergeet 't maar, nergens iemand die koffie heeft,
na weer een uur zijn we bij de tweede veerboot en snel gaan we naar beneden voor bezoek aan toilet en het restaurant aan boord, dus koffie, onze handen begonnen al te beven... (nee niet echt hoor). Als we over zijn is het nog maar een kwartiertje naar de camping in Ørsta waar we gemakkelijk een plaatsje vinden tussen de tientallen vaste plaatsen die geen van alle bezet
zijn. Als we staan knalt de zon en wordt het echt warm, ik denk nog alles aanhouden maar ja, als er dan zon is wil je ervan genieten, dus korte broek aan en hemd uit, nou Murphy bestaat (schreef ik gisteren al) na precies 20 minuten betrekt het en weer tien minuten later vallen er zelfs druppen. We doen de lange broek weer aan, shirt en trui en jas en met paraplui gewapend gaan we naar het stadje. Ørsta is best groot maar weinig toeristisch, echt een woon/werk stad. We zijn nog maar amper in het stadje en ja hoor, de zon, we zweten en hebben het benauwd, de jassen uit, de truien in de rugzak pffff. Tijd voor thee in één van de twee winkelcentra. We halen benzine, doen wat boodschappen en om vier uur zitten we weer in de zon. Om half zes begon het te regenen en nu is het een beetje aan het miezeren. Dus er is weer in Noorwegen, maar zeer wisselvallig, geen lijn op te trekken.
***Dan nog even over de prijzen in Noorwegen, de kosten van levensonderhoud zijn zeker hoger dan in Nederland, een liter dagmelk kost € 1,78, een brood € 3,80, een halve liter yoghurt € 1,20 en de campings zijn toch duurder dan in Nederland, meestal rond de € 30,00 per nacht. De diesel kost € 1,46 per liter in het olierijkste land van Europa.
***Dan nog even over al die foto's met al die bergen en die fjorden. Helaas er zijn geen andere, gewoon omdat er geen andere gemaakt kunnen worden, het zijn hier bergen of fjorden of beide.
Woensdag, 5 augustus Gisteravond nog even naar de receptie gelopen om te vragen naar de douches want er is op de hele camping maar één, misschien zijn er ergens nog meer, maar nee hoor, dat is de enige, ook raar, maar dan komt een aardige mevrouw aanlopen en zegt we hebben net een nieuwe douche voor invaliden, wilt u die ook zien en ze pakt een sleutel. We gaan achterom naar het gebouw waar ze patat staan te bakken enz. en ze opent een nog nooit gebruikte doucheruimte. Die mag u morgenvroeg gebruiken zegt ze en ze geeft mij de sleutel. Stomverbaasd neem ik die aan en bedank haar hartelijk. Dus vanmorgen ga ik met de sleutel de nieuwste douche van de camping in gebruik nemen, even later maakt Emmie dezelfde gang en monter en fris gaan we de boel weer reisklaar maken, het is maar een stukje van 60 km. Omdat het al over tien is als we vertrekken gaan we eerst aan in het winkelcentrum voor een kop koffie en een kop thee (voor mij). Daarna over prima wegen richting Alesund, met de
veerboot over maar dan maak ik me zorgen over de preciese plaats van de camping op de Tomtom, er was iets met die camping maar wat ook al weer. Als we er bijna zijn ga ik eerst naar een benzinepomp en vraag naar de Prinsen-camping, het antwoord is zowel verhelderend als onthutsend, die is gesloten een tijdje geleden, u moet naar de Volsdalen. Dus dat ingetikt op de Tomtom en we gaan weer. We vinden het gemakkelijk en de meneer bij de receptie is erg hulpvaaridig, zoekt u eerst maar een plekje uit en dan schrijf ik u wel in maar u moet 3 meter aan beide zijden afstand houden van andere caravans of campers, want vorige week hebben we brandweerinspectie gehad en toen zijn we bijna gesloten. Dus wij een plekje zoeken, afpassen en opstellen. Op de hele camping zijn misschien 40 plaatsen en daarvan zijn nu 36 bezet, dus we zijn net op tijd. We maken er - alweer - een rustige dag van, al weer, ja alweer, morgen gaan we weer vakantie houden nu hebben we een rustdag, ja alweer.
Donderdag, 6 augustus Emmie wordt wakker en zegt dat ze een zweverig hoofd heeft een vreemd gevoel alsof alles om haar heen beweegt terwijl je zelf stil staat. Ik denk dat het hetzelfde is als wat ik in Porsgrunn had, te lage bloeddruk en te
lage hartslag (even gecontroleerd en dat was ook zo) door te weinig vocht inname. Dus direct aan het water maar dat geeft natuurlijk niet binnen een kwartier een oplossing. We besluiten onze wandeling naar en door Alesund maar eventjes uit te stellen. Water, water, water met zout en suiker nog meer water. Het is elf uur geweest als we dan toch maar gaan, hand in hand zoals het hoort... We bereiken het centrum zonder problemen, wel een keer gestopt om te drinken. Door al dat water is er
ook plotseling behoefte aan een wc, ja dat ook nog, gelukkig vinden we er snel een - voor maar vijf kronen. We doorkruisen deze interessante stad, die in 1904 door wat onvoorzichtigheid en een flinke storm door brand volledig werd verwoest maar
o.a. met Duitse hulp binnen4 jaar volledig werd herbouwd in Art Nouveau oftewel Jugenstill stijl. De meeste restaurantjes zijn nog gesloten als we om half één wat willen eten en dus op zoek naar .... het winkelcentrum. Daar een prima lunch gehad. Daarna weer op pad, het is best goed wandelweer al is het in de zon beter dan erbuiten. Na een ijsje - heel erg fout natuurlijk - gaan we weer naar de car voor een lekkere kop thee, nu weer in de zon. Na wat boodschappen is het: einde van de dag, tot morgen.
Vrijdag, 7 augustus Ålesund, uit te spreken als OAlesund want er hoort een o'tje op de A, ligt eigenlijk op een aantal eilanden. Voor de kust liggen Giske, Valderøy, Vigra en Godøy vier eilanden die nog maar kortgeleden aan Alesund zijn vastgemaakt door tunnels
en bruggen zodat Alesund zijn inwoners beter kan spreiden, op Vigra ligt ook het vliegveld van Alesund. Omdat er zo weinig ruimte is op een eiland eindigen de tunnels in een spiraal die je weer naar boven haalt. Vandaag gaan we deze eilanden bezoeken. Tja wat is er overgebleven van die 'romantische' veerboten die je in weer en wind naar de overkant brengen. Vroeger was er op Godøy visserij en op Vigra veel veeteelt omdat dat eiland erg vlak is. Giske is de kleinste van de drie. Op Godøy is een vuurtoren, een reden voor een bezoekje. Het uitzicht is prachtig, voor de kust liggen nog meer eilanden waar je nu een goed zicht op hebt. De zon schijnt maar het waait best wel. Wat opvalt is dat er weinig vertier is, eigenlijk geen strand, geen restaurant zelfs geen ijstentje, geen rondvaart om het eiland en geen pier in zee. We gaan naar Giske daar is een kerkje zonder toren overigens. We mogen er niet in zonder entree te betalen, ik probeer nog een handeltje te doen maar de mevrouw is
onverbiddelijk, eerst betalen. We gaan naar Valderøy, daar is zelfs een winkelcentrum waar we - het is theetijd - thee halen en een paar boodschappen doen. We maken een rondje over Valderøy en Vigra, langs het vliegveld en een scala aan boerderijen
maar koeien zien we weinig. We vragen ons af hoe het wonen op zo'n eiland zou zijn, er is behalve groen en wat rotsen eigenlijk helemaal niks. Wij hebben er geen zin in in iedergeval. We gaan naar de car en eten vanavond lasagna maar ik maak de saus wat te dun en tja hoe heet het dan, Laseop? Na het eten gaan we nog even naar de - door de van oorsprong Alesundse buurman aangeprezen - Aksla, een hoge bergtop die een groots uitzicht geeft over Alesund. Het klopt, de weg erheen is - met de auto - gemakkelijk en het uitzicht geweldig. Het was een leuke dag met heel goed weer, 't is maar dat u het weet daar in dat oververhitte Nederland.
Zaterdag, 8 augustus We staan vroeg op want we hebben voor vandaag een rondtrip gepland, van Alesund naar Hellesylt met de bus, dan met de veerboot naar Geiranger - door de mooiste fjorden hier in de buurt, dan met de bus via Eidsdal weer naar Alesund.
De reis begint om 11 uur op het station in Alesund en daarheen is eerst 4 km lopen. Als we in de bus een kaartje voor de rondtrip willen kopen zegt de chauffeur dat dat niet kan. We hadden het nog bij de Tourist-office gevraagd. Dus eerst een kaartje naar Hellesylt, dan een voor de veerboot en dan weer een voor de bus terug, wat en toestand en wat mag dat dan wel niet kosten. We zien echt ontzettend veel, fraaie vergezichten, stijle bergen, glooiende bewoonde hellingen, eenzame dennen op een uitstekende rotspunt, brede fjorden, smalle fjorden, hoge watervallen, brede watervallen en heel veel toeristen. Maar dan Geiranger, de parel van de Sunnmøre - zoals de streek hier heet, wat een toestand, een cruiseboot: de Hurtigruten (de Hartelijke Groeten) is net weggevaren, zijn we tegen gekomen, één uit Berlijn ligt voor anker en één Costa ligt hier ook voor anker en al die mensen lopen door Geiranger en Geiranger is zo groot als Burgwerd, 200 inwoners. We vluchten zo snel mogelijk naar de bus die pas om vier uur komt. Wij
met een cruise nou als dit de uitwerking is, laat ons dan maar thuis. Een leuke ontmoeting hebben we met een dame van 69 jaar
die met de fiets en daaraan 6 tassen bevestigd van Bergen naar Norddal (haar vaderstad) fietst, bergje op en bergje af. Wij nemen het petje af en doen haar dat niet na, fietsen vertelt ze vindt ze alleen hier leuk, in Denemarken of Nederland daar zijn geen bergen. Volgend jaar als ze 70 is wil ze fietsen door de Provence, dus zeggen we tot ziens in Frankrijk. Dan nog even over die bergen, we gaan dus met de bus vanuit Geiranger naar Eidsdal dat zijn dus eerst 11 haarspeldbochten omhoog en dan ook rechtomhoog, als je op de bovenste bent kun je nog steeds de onderste zien, zelfs ik vind het hier niet fijn en zeker niet als de bus in een haarspeldbocht een andere bus tegenkomt, één zal er achteruit moeten en dat zijn wij - de stijgende
bus - dus niet. Het is echt spannend als de motor zelfs stagneert en we doen zelfs de veiligheidgordel om. Wij nog eens met
een busreis, voorlopig niet. In Alesund aangekomen is het half acht en zijn we dus vanaf vanmorgen bijna 10 uur onderweg geweest. We gaan op zoek naar een eenvoudige snackbar maar vinden er geen die nog open is, het wordt het Tandori restaurant en deze keer, geloof het of niet, het smaakt geweldig en de service is ook super. Grappig is een etentje aan een andere tafel met dertig dames allemaal in stijl (of zo je wilt stijlloos) gekleed van hot-pant tot gala jurk, lache. Tot morgen.
***Dan nog even over die fjorden, de één zegt: de Sognefjord is de mooiste, de ander zegt: de Geiranger fjord is de parel, weer een ander zegt: de Nærøyfjord is de mooiste enz. Nou neem maar van mij aan, alle fjorden zijn gelijk, ze hebben allemaal smalle delen en brede delen, stijle delen en glooiende delen, begroeide delen en kale delen, smalle watervallen en hoge watervallen, besneeuwde toppen en toppen zonder sneeuw, enz. Dus als je er één gezien hebt, heb je ze allemaal gezien maar ja dat zeggen die gladde jongens van de veerbootjes en de busreisjes niet natuurlijk. Laten we eerlijk zijn die bootreisjes zijn echt duur daar wordt grof geld mee verdiend.
Zondag, 9 augustus Vandaag staan we laat op, door de drukke dag gisteren hebben we ons verslapen, het is al half negen. Vandaag pakken we ook op, we gaan naar Molde. Het is niet erg dat we wat later zijn, het is maar 60 km en we hebben gemerkt dat
wanneer je te vroeg komt, nog niet iedereen die weg gaat die dag al weg is en zo heb je geen goed beeld van de plaatsen die
beschikbaar zijn. Na een goede reis en een dure veerboot vinden we de camping gemakkelijk en de meneer zegt "plaats genoeg".
We staan snel en lunchen. Het is zonnig, dus boekje erbij (nee, geen koekje erbij) en thee met een knäckebröt met aardbeien.
We hebben gisteren van de 69 jarige fietsdame gehoord dat er boven Molde een geweldig uitzichtpunt is met zich op 222 bergtoppen en/of 87 besneeuwde bergtoppen, dus gaan we er heen, het is maar 5 km met de auto. Nou het klopt, wat een uitzicht ongelooflijk zo mooi, zeker nu de zon wat door de wolken piept.
Klik hier voor 't filmpje
Naar de volgende week.